ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
“Από την μία ο δρόμος των σταυρωτών. Γεμάτος αργύρια, μοχθηρία και χλιδή. Από την άλλη, ο Γολγοθάς, ο δρόμος του Εσταυρωμένου. Όταν έλθει η ώρα της επιλογής, μην διστάσεις ούτε στιγμή. Ο δρόμος του Χριστού, ο δρόμος του Ηρακλέους, η υπέρτατη μύηση στο Φως, την Αλήθεια, ειναι η θυσία που οδηγεί στην Ανάσταση. “…και θα εξέλθετε ζωντανοί, θα εξέλθετε Έλληνες”.
Μόνο ένα Έθνος Θερμοπυλών θα μπορούσε να αντιληφθεί το βαθύτερο νόημα του Γολγοθά και να πιστέψει στην Ανάσταση.
Τα τελευταία λόγια του Αθανασίου Διάκου:
“Πατέρα παντοδύναμε, ἄκουσες τὴν εὐχὴ μού• μου φύτεψες μέσ’ στὴν καρδιὰ ἀγάπη, πίστη, ἐλπίδα, ἔδωκες μία ἀχτίδα Σου ἀθέρα στὸ σπαθί μου καὶ μοῦ’πές: Τώρα πέθανε γιὰ Μέ, γιὰ τὴν Πατρίδα.”
Ρήγας Φεραίος (Θούριος)
“Καλλιό ‘ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή!… “Ω Βασιλεύ του Κόσμου, ορκίζομαι σε Σέ, στην γνώμην των Τυράννων να μην έλθω ποτέ! Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ. Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός, για να τους αφανίσω, θε να ‘ναι σταθερός. Πιστός εις την Πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν, αχώριστος για να ‘μαι υπό τον στρατηγόν. Κι αν παραβώ τον όρκον, ν’ αστράψ’ ο Ουρανός και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός!”
Πετράκης Γιάλλουρος (ΕΟΚΑ), 16 ετών.
«Δεν συμφωνώ αγαπητέ μου πατέρα στο ότι ένας άνθρωπος πρέπει πρώτα να κοιτάξει για τον εαυτό του και ύστερα για την πατρίδα του. Τότε αυτός, καταντά άκρως εγωιστής, τομαριστής και μπορώ να πω αναίσθητος. Διότι όταν δεν κυριαρχεί μέσα του το αίσθημα της φιλοπατρίας, το ευγενέστερο των αισθημάτων, δεν είναι δυνατό να κυριαρχεί κανένα άλλο ευγενές αίσθημα… Εξ άλλου, αγαπητέ μου πατέρα, η ορμή του ανθρώπου προς την ύλη, δηλαδή τον πλούτο και την καλοπέραση και η ικανοποίηση τούτη, δεν προσφέρει την πραγματική ευτυχία του ανθρώπου. Την απόλυτη ευτυχία προσφέρει στους ανθρώπους και ιδίως όταν είναι Έλληνες, η ορμή προς τα ανώτερα ιδανικά την αγάπη προς την Πατρίδα και τον πόθο ακόμη και να θυσιαστεί για την ελευθερία της που είναι και δική του ατομική ελευθερία και αξιοπρέπεια»
Πετράκης Κυπριανού (ΕΟΚΑ), 18 ετών
«Να πεις της μάνας μου, ότι ο γυιος της πεθαίνει για την Πατρίδα με το χαμόγελο στα χείλη. Εκπληρώνω τους πόθους μου. Ήρθε κι εμένα η σειρά μου να θυσιαστώ για την Πατρίδα όπως στις 3 του Μάρτη ο Γρηγόρης Αυξεντίου.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου