Πέμπτη, 25 Σεπτεμβρίου 2014
Αυτού του είδους οι δηλώσεις δικαιώνουν, απλώς, όλους εκείνους που είχαν και συνεχίζουν να έχουν μικρές ή μεγάλες επιφυλάξεις για την ικανότητα αλλά και για τις πραγματικές διαθέσεις του κ. Βαρθολομαίου να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της Ελλάδας, τον ελληνισμό και εν γένει την Ορθοδοξία.
Δυστυχώς, για τον ίδιο, επιβεβαιώνει με τον "καλύτερο δυνατό τρόπο" εκείνους που τον κατηγορούν όχι ως ανίκανο, αλλά ως ικανότατο διαχειριστή της παγκοσμιοποίησης...
Και ως.. άξιο τέχνο του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, θα συμπληρώσω εγώ...
Η Θράκη, η Μακεδονία, η Ήπειρός και τα νησιά του Αιγαίου, δεν είναι "ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ" βρε αντίχριστε...
ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, είτε σου γουστάρει, είτε όχι.
Πόπη Σουφλή
Πραγματικά, η θέση του ανώτατου ιεράρχη της Ορθοδοξίας είναι κάτι περισσότερο από δυσχερής, αφού τόσο η εθνικιστική όσο και η ισλαμιστική όψη της γείτονος Τουρκίας, αποτελούν μόνιμο πονοκέφαλο και πηγή μικρών και μεγάλων προβλημάτων για το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Πηγή GrCitizen
Με εγνωσμένη, λοιπόν, την δύσκολη θέση άμυνας στην οποία βρίσκεται ο Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, αισθανθήκαμε ιδιαίτερη έκπληξη, καθώς και απογοήτευση και πικρία, όταν τον ακούσαμε να δηλώνει πως οι Νέες Χώρες ανήκουν στο Πατριαρχείο!!!
Οι λεγόμενες "νέες χώρες" είναι επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου (Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη, νησιά ανατολικού Αιγαίου), οι οποίες με Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη του 1928 διοικούνται «επιτροπικώς» από την Εκκλησία της Ελλάδος.
Με δεδομένη την
γεωγραφική τοποθέτηση των "νέων χωρών" γίνεται αντιληπτό πως το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εμφανίζεται ως ο "φορέας" που "κατέχει" το σύνολο της προβληματικής συνοριογραμμής της Ελλάδας!
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, στις εκκλησίες της Θράκης (δεν γνωρίζουμε εάν συμβαίνει σε όλες) δεν γίνεται καμία δοξαστική αναφορά στον Αρχιεπίσκοπο Ελλάδος, Ιερώνυμο, αλλά γίνεται στον Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο!
Στο σημείο αυτό θέτουμε και το πρώτο ερώτημα: Ο τίτλος του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου είναι "Αθηνών και πάσης Ελλάδος", αλλά με τις δηλώσεις του ο κ. Βαρθολομαίος φαίνεται πως εξαιρεί τις "νέες χώρες" από την Ελλάδα, αφού εμφανίζεται ως ο "κυρίαρχος" (πνευματικός και θρησκευτικός) σε αυτές! Ρωτάμε, λοιπόν, ευθέως τόσο τον κ. Ιερώνυμο, όσο και τον κ.κ. Βαρθολομαίο: Ποιά είναι η έκταση της Ελλάδας και πως γίνεται ανεκτή η απόσχιση των "νέων χωρών" από τον κορμό της χώρας, ελέω μίας απαίτησης (κι ενός χρυσόβουλου τούρκου σουλτάνου) του κ.κ. Βαρθολομαίου;
Όμως, επειδή ο Πατριάρχης προκαλεί με την τοποθέτησή του, και με δεδομένη την προσωπικότητα του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, αναρωτιόμαστε:
Εάν ο Ερντογάν απαιτήσει το κτίσιμο, ενός, πέντε, δέκα, εκατό ή πεντακοσίων τζαμιών στις "νέες χώρες", από τον Βαρθλομαίο, ειδάλλως η τουρκική κυβέρνηση θα αποφασίσει να γκρεμίσει έναν, δύο, πέντε ή δέκα χριστιανικούς ναούς στην Κωνσταντινούπολη, για να τους κάνει πάρκα, μουσεία, αποθήκες, πάρκινγκ ή ακόμη και... τζαμιά, ο κ. Βαρθολομαίος θα ικανοποιήσει την απαίτηση του τούρκου ισλαμιστή Προέδρου; Ή υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως μία τέτοια απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης θα βρει αντιστάσεις στην δυτική ή την τουρκική κοινωνία;
Η ερώτηση, λοιπόν, είναι σαφής: Ο κ. Βαρθολομαίος, όντας πιεζόμενος και πιιθανότατα εκβιαζόμενος, θα επιτρέψει ή και θα ζητήσει από τους μητροπολίτες των νέων χωρών να συναινέσουν στην ανέγερση τζαμιών, προκειμένου να διασώσει ιερούς ναούς μέσα στην Τουρκία; Είναι προφανές πως θα "λυγίσει" και "μέσα σε πνεύμα αγάπης, ομόνοιας, αλληλοκατανόησης και φιλίας" θα απαιτήσει από την Ελλάδα να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες για την άμεση ικανοποίηση του "αιτήματος του τούρκου Προέδρου.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο κ. Βαρθολομαίος είναι Πατριάρχης υπό ομηρεία και υπό συνεχή άσκηση πιέσεων. Με απλά λόγια, τελεί υπό αιχμαλωσία και ως εκ τούτου, δεν θα έπρεπε να επιτρέψει σε κανέναν (πόσω δε μάλλον στον ίδιο του τον εαυτό) να του "φορτώσει" την διοικητική ευθύνη, μέριμνα και οποιαδήποτε επιμελητεία των "νέων χωρών", αφού αυτομάτως αυτές γίνονται εύκολο θήραμα στους σχεδιασμούς της τουρκικής επιθετικής προς την Ελλάδα εξωτερικής πολιτικής.
Ο κ. Βαρθολομαίος όφειλε, ακόμη και αν του πρόσφεραν τις "νέες χώρες", να αρνηθεί ευγενικά και να ξεχάσει τα χρυσόβουλα και τις οποιουδήποτε τύπου εποπτείες και "πνευματικές" ή άλλες εκ μέρους του ευθύνες, γιατί αυτή ακριβώς η προσωπική του στάση δημιουργεί μείζονα επιπρόσθετα εθνικά προβλήματα στην Ελλάδα, η οποία μέχρι σήμερα είχε να αντιμετωπίσει τις τουρκικές μεθοδεύσεις και σχεδιασμούς εις βάρος των συγκεκριμένων γεωγραφικών χώρων, που όλως τυχαίως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τις αποκαλεί "νέες χώρες" και τις θεωρεί "κτήμα" του Πατριαρχείου.
Δυστυχώς, σύμφωνα με τις εξελίξεις, η ελληνική εξωτερική πολιτική (βιώνοντας τον δικό της κυκεώνα λόγω ανύπαρκτου σχεδιασμού αλλά και εξαιτίας της πολιτικής ηγεσίας) από τούδε και στο εξής υποχρεούται να παρακολουθεί στενά και τις δηλώσεις, τις επαφές και τις όποιες άλλες κινήσεις του κ. Βαρθλομαίου, ο οποίος "ρίχνει νερό στον μύλο" της Τουρκίας και μετατρέπει το Πατριαρχείο σε όπλο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Δεν επιθυμούμε να κρίνουμε το πνευματικό έργο του κ. Βαρθλομαίου, αλλά ούτε επιθυμούμε να ασκεί οποιαδήποτε πολιτική (ιδιαίτερα πολιτική ευνοϊκή προς τις βλέψεις της Τουρκίας) και θα επιθυμούσαμε την επί των εθνικών θεμάτων σιωπή του, η οποία μπορεί να μεταβληθεί σε χρυσάφι...
Αραγε, γιατί ο κ. Βαρθλομαίος δεν έκανε δηλώσεις κατά της γενοκτόνου πολιτικής που ασκούν οι τελευταίες κυβερνήσεις στην Ελλάδα;
Γιατί δεν υπερασπίζεται τους Έλληνες στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται και η οποία εξωθεί πολλούς στην αυτοκτονία;
Γιατί ο "πνευματικός υπεύθυνος" της Ορθοδοξίας δεν βρίσκει λόγια (και χρήματα μέσω των διεθνών γνωριμιών του) για να βοηθήσει την Ελλάδα που ταλανίζεται από τα χτυπήματα των διεθνών τοκογλύφων;
Τέλος, γιατί προχωρά τόσο ανεύθυνα σε δηλώσεις που μόνο προβλήματα μπορούν να δημιουργήσουν;
Βαρθολομαίος: Οι Νέες Χώρες ανήκουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο
Οι Νέες Χώρες «ανήκουν εις την Μητέρα σας μαρτυρική Εκκλησίαν, η οποία έδωσε το αίμα της δι αυτάς» και «αποτελούν αναπόσπαστον τμήμα της πνευματικής και κανονικής δικαιοδοσίας της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως» δήλωσε ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος ολοκληρώνοντας την τριήμερη επίσκεψή του σε τέσσερις μητροπόλεις του οικουμενικού θρόνου στη Θράκη, μητροπόλεις των λεγομένων Νέων Χωρών.
«Επιστρέφομεν εις την Βασιλίδα των πόλεων και το Ιερόν μας Κέντρον έμφορτοι από βιώματα, συγκινήσεις, εντυπώσεις, εμπειρίας και αναμνήσεις, αι οποίαι θα μας συνοδεύουν διά βίου», σημείωσε ο οικουμενικός πατριάρχης, αλλά αναφέρθηκε και σε ερωτήματα που ετίθεντο «παλαιότερα», όπως είπε.
«Μας ρώτησε κάποιος, κατά τρόπον προκλητικό, προ τινών ετών: Παναγιώτατε, έχετε την Διασπορά. Διατί θέλετε και τας Νέας Χώρας; Καί απηντήσαμεν αμέσως και ευθέως: Διότι μας ανήκουν. Ανήκουν εις την Μητέρα σας μαρτυρική Εκκλησίαν, η οποία έδωσε το αίμα της δι? αυτάς, διά να μείνουν επαρχίαι Ελληνικαί· τας επροστάτευσε κατά τον Μακεδονικόν αγώνα και πάντοτε, διαχρονικός. Αποτελούν αναπόσπαστον τμήμα της πνευματικής και κανονικής δικαιοδοσίας της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Η σχέσις μας δον είναι ποσώς εθιμοτυπική, είναι πολλώ μάλλον ευχαριστιακή, λειτουργική».
«Δεν αντιδικούμε με κανέναν», λέει ακόμα ο οικουμενικός πατριάρχης και συνεχίζει: «Αλλά και δεν πρόκειται να απεμπολήσωμεν ποτέ τα δικαιώματα της Μητρός Εκκλησίας επί των Ιερών αυτής Μητροπόλεων εδώ εις την αγιοτόκον Θράκην, την αναμφισβητήτως Ελληνικήν και αιματοβαμμένην Μακεδονίαν, την υψηλόφρονα Ήπειρον και τας ερατεινάς νήσους του Αρχιπελάγους, διότι το αντίθετο θα ήτο προδοσία της ιστορίας της πίστεως και του Γένους».
«Ας σεβασθούμε όλοι την Μητέρα μας Εκκλησίαν η οποία αγωνίζεται κενωτικώς, διακονεί, προσφέρει, συμβάλλει εις την ενότητα της Ορθοδοξίας και τον διάλογο συμφιλιώσεως και συνεργασίας μετά των μη Ορθοδόξων, διά την ειρήνη του κόσμου, διά την δόξαν του Θεού», λέει και απευθύνει έκκληση «από του Φαναρίου, από της Βασιλευούσης, από του Ιερού μας Κέντρου, να το στηρίξωμεν, να το ενισχύσομε, να το βοηθήσομε να εκπληρώσει την οικουμενική αποστολή του, η οποία συνάδει προς την οικουμενικότητα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας».
Σχόλιο ιστολογίου: Αυτού του είδους οι δηλώσεις δικαιώνουν, απλώς, όλους εκείνους που είχαν και συνεχίζουν να έχουν μικρές ή μεγάλες επιφυλάξεις για την ικανότητα αλλά και για τις πραγματικές διαθέσεις του κ. Βαρθολομαίου να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της Ελλάδας, τον ελληνισμό και εν γένει την Ορθοδοξία.
Δυστυχώς, για τον ίδιο, επιβεβαιώνει με τον "καλύτερο δυνατό τρόπο" εκείνους που τον κατηγορούν όχι ως ανίκανο, αλλά ως ικανότατο διαχειριστή της παγκοσμιοποίησης...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου