OI NEKΡΟΙ ΤΟΥ ’40 ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ… ΓΙΑΤΙ;;;
Στο Μπογάζι Επισκοπής περιμένουν…
Ένα θέμα τεράστιας σημασίας με έντονη την ανθρωπιστική διάσταση είναι αυτό της εντόπισης και αξιοπρεπούς ενταφιασμού των Πεσόντων Ελλήνων Στρατιωτικών στο Έπος του ’40.
Ωστόσο παρατηρείται μια περίεργη ακινησία που αφήνει έκθετους τους αρμοδίους. Παρ’ όλο που η διακυβερνητική Συμφωνία με την Αλβανία έχει υπογραφεί και επικυρωθεί απ’ τα κοινοβούλια και των δύο χωρών απ’ το 2009 τέσσερα χρόνια πέρασαν χωρίς καμιά ουσιαστική πρόοδο. Πρόκειται για μία ακόμη αμέλεια των διπλωματικών και στρατιωτικών υπηρεσιών που έχουν ως συνέπεια και παρενέργεια την βάναυση προσβολή της ιερής μνήμης αυτών που έπεσαν για τα ιδανικά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας των λαών. ………… >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Είναι προφανώς ντροπή και εθνική προσβολή η καθυστέρηση και δίνει έδαφος σε κάθε οργάνωση όπως τους Eρυθρόμαυρους και τους Τσάμιδες του PDIU να φτάνουν μέχρι και να αξιώνουν την αναβολή των εκδηλώσεων μας για την 28η Οκτωβρίου. Γι’ αυτό πρέπει να πάρουν θεσμική απάντηση. Και η απάντηση αυτή δεν είναι παρά η ενεργοποίηση της μικτής επιτροπής και η έναρξη της διαδικασίας. Όταν ξεκινήσει και εντοπιστούν και εκταφούν και ενταφιαστούν στα ορισμένα μέρη, οι νεκροί μας, οι ήρωές μας, αφού πρώτα καταλήξουν από κοινού ότι πρόκειται για τα οστά των Πεσόντων Ελλήνων Στρατιωτικών, τότε θα έχουν πάρει την απάντηση τους όλοι αυτοί οι συκοφάντες. Διότι φτάνουν μέχρι και να αμφισβητούν αυτόν τον τιτάνιο Πόλεμο, αυτή την ίδια της θυσία της Ελληνικής νιότης, εκείνο το χειμώνα, εδώ στα βουνά της Β. Ηπείρου!
Μπορούν να βρεθούν διάφορες δικαιολογίες γιατί η δουλειά δεν περπάτησε. Θα είναι όμως προφάσεις εν αμαρτίαις. Επιχείρημα δεν υπάρχει. Απ’ τη στιγμή που η Συμφωνία είναι επικυρωμένη τι είναι που βρίσκεται πάνω απ’ αυτή; Οι γραφειοκράτες; Οι τεχνοκράτες του αλβανικού Υπουργείου Αμύνης που διακατέχονται από προκαταλήψεις και αγκυλώσεις; Τι; Ή μήπως ο μόνιμος ελληνικός δισταγμός. Δισταγμός όμως στην υπόθεση αυτή δεν χωράει. Είναι ακριβώς αυτό που ορίζουμε ως εθνική υπόσταση. Καλά με τους ζωντανούς μπορεί να γίνει ανεκτός και ο εμπαιγμός. Δεν δίνουν κάτι για τη μειονότητα φέτος, θα αγωνιστούμε να το πετύχουμε του χρόνου. Με τους νεκρούς μας όμως γιατί αυτή η αναβολή; Δεν αρκούν τόσα χρόνια απεριποίητοι στα βουνά και τα λαγκάδια;
Με ότι φαίνεται και ένα καλοκαίρι πέρασε χωρίς καμιά πρόοδο. Και αναφερόμαστε στο καλοκαίρι διότι είναι η καλύτερη εποχή και οι συνθήκες κατάλληλες για την εν λόγω εργασία και διαδικασία. Θα έρθει και πάλι η 28 Οκτωβρίου και τι θα έχουμε να πούμε; Τι θα πουν στο πανελλήνιο οι ιθύνοντες;
Καιρός να σπάσει η αδράνεια και η στασιμότητα. Θα βρεθούν και πάλι οι διστακτικοί. Θα πρέπει να περιμένει κανείς τις αλλαγές στην διοίκηση μετά τις εκλογές. Να ενημερωθούν. Να ανανεώσουν τα πρόσωπα της επιτροπής και άλλα τόσα πολλά. Θέλει ριζοσπαστική κίνηση. Χρειάζεται μια κίνηση και χειρονομία που θα τους φέρει προ των ευθυνών.
Δύο σημαντικές συμφωνίες απλώς υπογράφηκαν: εκείνη για την υφαλοκρηπίδα ατόνησε λόγω της γνωστής απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας και η άλλη για τα Στρατιωτικά Κοιμητήρια μένει ανενεργή λόγω διαφόρων κολλημάτων και τερτιπιών στα οποία η ανατολίτικη νοοτροπία είναι ιδιαίτερα καρπερή.
Απεναντίας η Βουλή των Ελλήνων επικύρωσε τη Συμφωνία Σύνδεσης και Σταθεροποίησης της Αλβανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση,η Ελληνική Κυβέρνηση υποστήριξε θερμά την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ, ξεμπλοκάρισε την ελεύθερη κυκλοφορία στην ΕΕ των πολιτών της Αλβανίας για να μην αναφερθεί κανείς στην παρασκηνιακή υποστήριξη της Κυβέρνησης Μπερίσα. Τέλος πάντων όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και αποτελούν και αυτά επεισόδια της συνήθους καρπαζοαρπαγής από πλευράς της ελληνικής διπλωματίας.
Στο θέμα των πεσόντων μας πρέπει τώρα να εκδηλωθεί κινητικότητα. Με όποιο τίμημα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου