ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛ.Α.Δ.Α

ΣΥΛΛΟΓΟΣ     ΕΛ.Α.Δ.Α
ελεύθερων αγανακτισμένων δυτικής αχα'ι'ας

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Μέλανος Ζωμός: Κύρια τροφή των Σπαρτιατών πολεμιστών! Ποια ήταν η... συνταγή του;;;



Κύρια τροφή των Σπαρτιατών πολεμιστών ήταν ένας ζωμός από χοιρινό, γνωστός με την ονομασία μέλας ζωμός...
Ο Πλούταρχος υποστηρίζει πως «ανάμεσα στα πιάτα, αυτό που έχαιρε της μεγαλύτερης εκτίμησης ήταν ο μέλας ζωμός, μάλιστα σε τέτοιο σημείο που οι ηλικιωμένοι δεν αναζητούσαν καθόλου το κρέας.


Το άφηναν για τους νεότερους και δειπνούσαν μονάχα με το ζωμό που τους παρείχαν». Για τους υπόλοιπους Έλληνες πρόκειται για αξιοπερίεργο φαινόμενο. Το πιάτο αυτό αποτελούταν από χοιρινό, αλάτι, ξύδι και αίμα. Συνοδευόταν από τη γνωστή μάζα, σύκα, τυρί και καμία φορά από θηράματα ή ψάρι.

Ο Αιλιανός, συγγραφέας του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ., υποστηρίζει πως στους Λακεδαιμόνιους μάγειρες απαγορευόταν να προετοιμάζουν οτιδήποτε άλλο εκτός από κρέας.

Στην Αρχαία Λακεδαίμονα από την εποχή του βασιλιά και νομοθέτη Λυκούργου κατά τον 8ον π.Χ. αιώνα, γινόντανε στην Λακωνία τα κοινά συσσίτια κατά τα οποία λαός και στρατός τρώγανε τον περίφημο Μέλανα Ζωμό. Σφάζανε το χοίρο και φρόντιζαν με μεγάλη επιμέλεια να μαζέψουν το αίμα του μέχρι ρανίδος. Το αίμα ανακάτευαν με ξύδι για να μην πήξει.

Κατόπιν τηγάνιζαν κρέας και λίπος και μέσα σ’ αυτό έριχναν νερό. Μόλις το νερό άρχιζε να βράζει ανακάτευαν μέσα σ’ αυτό αλεύρι κρίθινο και προσέθεταν λίγο-λίγο το αίμα με το ξύδι. Εν συνεχεία και ενώ συνέχιζε το βράσιμο ρίχνανε νερό ώστε να διατηρείται πάντα αραιά πηχτό, υδαρές. Όταν το παρασκεύασμα δεν απορροφούσε άλλο νερό εσήμαινε πως είχε βράσει και ήταν κατάλληλο για σερβίρισμα.

Αυτό το φαγητό βέβαια με ξύδια, με αίμα, με λίπη και αλεύρια βρασμένα ήταν πολύ βαρύ. Εν πάσει περιπτώσει όπως και να έχουν τα πράγματα, η μέχρι των ημερών μας διατηρημένη αυτή συνήθεια του Μέλανος Ζωμού, είναι έθιμο καθαρά Ελληνικό και παρέμεινε αυτούσιο και αναλλοίωτο δια μέσου των χιλιετηρίδων. πράγμα που δείχνει την Ελληνικότητα της Μάνης.

Θα πρέπει λοιπόν οι νεώτεροι Μανιάτες να το μάθουν, διότι στα τελευταία χρόνια τείνει να σβήσει, ύστερα από την διείσδησιν εις την Μάνην άλλων συνθηκών ζωής και συνηθειών.

Επειδή η επαφή και συγχρονισμός λαών και συνηθειών αλλοιώνει, εν πολλοίς δε και καταργεί τόσον ωραία και αρχαιότατα έθιμα.


Parapona-Rodou

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η μυστική αναφορά του σχεδίου ανόρθωσης των ναζί μέσω της… ΕΕ!





ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ RED HOUSE REPORT. Πως το ναζιστικό χρήμα φυγαδεύτηκε στην Αμερική, έφτιαξε τα “δημοκρατικά κινήματα” τύπου ΓΑΠ και επανήλθε στην Ευρώπη από την πίσω πόρτα.

Γερμανοί βιομήχανοι (ναι, σαν αυτούς που βράβευαν τον Παπανδρέου) και ανώτατα στελέχη των ναζί.

Revealed: The secret report that shows how the Nazis planned a Fourth Reich …in the EU

The paper is aged and fragile, the typewritten letters slowly fading. But US Military Intelligence report EW-Pa 128 is as chilling now as the day it was written in November 1944.
The document, also known as the Red House Report, is a detailed account of a secret meeting at the Maison Rouge Hotel in Strasbourg on August 10, 1944. There, Nazi officials ordered an elite group of German industrialists to plan for Germany’s post-war recovery, prepare for the Nazis’ return to power and work for a ‘strong German empire’. In other words: the Fourth Reich.
Heinrich Himmler with Max Faust, engineer with I. G. Farben
Plotters: SS chief Heinrich Himmler with Max Faust, engineer with Nazi-backed company I. G. Farben
The three-page, closely typed report, marked ‘Secret’, copied to British officials and sent by air pouch to Cordell Hull, the US Secretary of State, detailed how the industrialists were to work with the Nazi Party to rebuild Germany’s economy by sending money through Switzerland.
They would set up a network of secret front companies abroad. They would wait until conditions were right. And then they would take over Germany again.
The industrialists included representatives of Volkswagen, Krupp and Messerschmitt. Officials from the Navy and Ministry of Armaments were also at the meeting and, with incredible foresight, they decided together that the Fourth German Reich, unlike its predecessor, would be an economic rather than a military empire – but not just German.
The Red House Report, which was unearthed from US intelligence files, was the inspiration for my thriller The Budapest Protocol.
The book opens in 1944 as the Red Army advances on the besieged city, then jumps to the present day, during the election campaign for the first president of Europe. The European Union superstate is revealed as a front for a sinister conspiracy, one rooted in the last days of the Second World War.
But as I researched and wrote the novel, I realised that some of the Red House Report had become fact.
Nazi Germany did export massive amounts of capital through neutral countries. German businesses did set up a network of front companies abroad. The German economy did soon recover after 1945.
The Third Reich was defeated militarily, but powerful Nazi-era bankers, industrialists and civil servants, reborn as democrats, soon prospered in the new West Germany. There they worked for a new cause: European economic and political integration.
Is it possible that the Fourth Reich those Nazi industrialists foresaw has, in some part at least, come to pass?
The Red House Report was written by a French spy who was at the meeting in Strasbourg in 1944 – and it paints an extraordinary picture.
The industrialists gathered at the Maison Rouge Hotel waited expectantly as SS Obergruppenfuhrer Dr Scheid began the meeting. Scheid held one of the highest ranks in the SS, equivalent to Lieutenant General. He cut an imposing figure in his tailored grey-green uniform and high, peaked cap with silver braiding. Guards were posted outside and the room had been searched for microphones.
Auschwitz
Death camp: Auschwitz, where tens of thousands of slave labourers died working in a factory run by German firm I. G. Farben
There was a sharp intake of breath as he began to speak. German industry must realise that the war cannot be won, he declared. ‘It must take steps in preparation for a post-war commercial campaign.’ Such defeatist talk was treasonous – enough to earn a visit to the Gestapo’s cellars, followed by a one-way trip to a concentration camp.
But Scheid had been given special licence to speak the truth – the future of the Reich was at stake. He ordered the industrialists to ‘make contacts and alliances with foreign firms, but this must be done individually and without attracting any suspicion’.
The industrialists were to borrow substantial sums from foreign countries after the war.
They were especially to exploit the finances of those German firms that had already been used as fronts for economic penetration abroad, said Scheid, citing the American partners of the steel giant Krupp as well as Zeiss, Leica and the Hamburg-America Line shipping company.
But as most of the industrialists left the meeting, a handful were beckoned into another smaller gathering, presided over by Dr Bosse of the Armaments Ministry. There were secrets to be shared with the elite of the elite.
Bosse explained how, even though the Nazi Party had informed the industrialists that the war was lost, resistance against the Allies would continue until a guarantee of German unity could be obtained. He then laid out the secret three-stage strategy for the Fourth Reich.
In stage one, the industrialists were to ‘prepare themselves to finance the Nazi Party, which would be forced to go underground as a Maquis’, using the term for the French resistance.
Stage two would see the government allocating large sums to German industrialists to establish a ‘secure post-war foundation in foreign countries’, while ‘existing financial reserves must be placed at the disposal of the party so that a strong German empire can be created after the defeat’.
In stage three, German businesses would set up a ‘sleeper’ network of agents abroad through front companies, which were to be covers for military research and intelligence, until the Nazis returned to power.
‘The existence of these is to be known only by very few people in each industry and by chiefs of the Nazi Party,’ Bosse announced.
‘Each office will have a liaison agent with the party. As soon as the party becomes strong enough to re-establish its control over Germany, the industrialists will be paid for their effort and co-operation by concessions and orders.’
Enlarge The 1944 Red House Report
Extraordinary revelations: The 1944 Red House Report, detailing ‘plans of German industrialists to engage in underground activity’
The exported funds were to be channelled through two banks in Zurich, or via agencies in Switzerland which bought property in Switzerland for German concerns, for a five per cent commission.
The Nazis had been covertly sending funds through neutral countries for years.
Swiss banks, in particular the Swiss National Bank, accepted gold looted from the treasuries of Nazi-occupied countries. They accepted assets and property titles taken from Jewish businessmen in Germany and occupied countries, and supplied the foreign currency that the Nazis needed to buy vital war materials.
Swiss economic collaboration with the Nazis had been closely monitored by Allied intelligence.
The Red House Report’s author notes: ‘Previously, exports of capital by German industrialists to neutral countries had to be accomplished rather surreptitiously and by means of special influence.
‘Now the Nazi Party stands behind the industrialists and urges them to save themselves by getting funds outside Germany and at the same time advance the party’s plans for its post-war operations.’
The order to export foreign capital was technically illegal in Nazi Germany, but by the summer of 1944 the law did not matter.
More than two months after D-Day, the Nazis were being squeezed by the Allies from the west and the Soviets from the east. Hitler had been badly wounded in an assassination attempt. The Nazi leadership was nervous, fractious and quarrelling.
During the war years the SS had built up a gigantic economic empire, based on plunder and murder, and they planned to keep it.
A meeting such as that at the Maison Rouge would need the protection of the SS, according to Dr Adam Tooze of Cambridge University, author of Wages of Destruction: The Making And Breaking Of The Nazi Economy.
He says: ‘By 1944 any discussion of post-war planning was banned. It was extremely dangerous to do that in public. But the SS was thinking in the long-term. If you are trying to establish a workable coalition after the war, the only safe place to do it is under the auspices of the apparatus of terror.’
Shrewd SS leaders such as Otto Ohlendorf were already thinking ahead.
As commander of Einsatzgruppe D, which operated on the Eastern Front between 1941 and 1942, Ohlendorf was responsible for the murder of 90,000 men, women and children.
A highly educated, intelligent lawyer and economist, Ohlendorf showed great concern for the psychological welfare of his extermination squad’s gunmen: he ordered that several of them should fire simultaneously at their victims, so as to avoid any feelings of personal responsibility.
By the winter of 1943 he was transferred to the Ministry of Economics. Ohlendorf’s ostensible job was focusing on export trade, but his real priority was preserving the SS’s massive pan-European economic empire after Germany’s defeat.
Ohlendorf, who was later hanged at Nuremberg, took particular interest in the work of a German economist called Ludwig Erhard. Erhard had written a lengthy manuscript on the transition to a post-war economy after Germany’s defeat. This was dangerous, especially as his name had been mentioned in connection with resistance groups.
But Ohlendorf, who was also chief of the SD, the Nazi domestic security service, protected Erhard as he agreed with his views on stabilising the post-war German economy. Ohlendorf himself was protected by Heinrich Himmler, the chief of the SS.
Ohlendorf and Erhard feared a bout of hyper-inflation, such as the one that had destroyed the German economy in the Twenties. Such a catastrophe would render the SS’s economic empire almost worthless.
The two men agreed that the post-war priority was rapid monetary stabilisation through a stable currency unit, but they realised this would have to be enforced by a friendly occupying power, as no post-war German state would have enough legitimacy to introduce a currency that would have any value.
That unit would become the Deutschmark, which was introduced in 1948. It was an astonishing success and it kick-started the German economy. With a stable currency, Germany was once again an attractive trading partner.
The German industrial conglomerates could rapidly rebuild their economic empires across Europe.
War had been extraordinarily profitable for the German economy. By 1948 – despite six years of conflict, Allied bombing and post-war reparations payments – the capital stock of assets such as equipment and buildings was larger than in 1936, thanks mainly to the armaments boom.
Erhard pondered how German industry could expand its reach across the shattered European continent. The answer was through supranationalism – the voluntary surrender of national sovereignty to an international body.
Germany and France were the drivers behind the European Coal and Steel Community (ECSC), the precursor to the European Union. The ECSC was the first supranational organisation, established in April 1951 by six European states. It created a common market for coal and steel which it regulated. This set a vital precedent for the steady erosion of national sovereignty, a process that continues today.
But before the common market could be set up, the Nazi industrialists had to be pardoned, and Nazi bankers and officials reintegrated. In 1957, John J. McCloy, the American High Commissioner for Germany, issued an amnesty for industrialists convicted of war crimes.
The two most powerful Nazi industrialists, Alfried Krupp of Krupp Industries and Friedrich Flick, whose Flick Group eventually owned a 40 per cent stake in Daimler-Benz, were released from prison after serving barely three years.
Krupp and Flick had been central figures in the Nazi economy. Their companies used slave labourers like cattle, to be worked to death.
The Krupp company soon became one of Europe’s leading industrial combines.
The Flick Group also quickly built up a new pan-European business empire. Friedrich Flick remained unrepentant about his wartime record and refused to pay a single Deutschmark in compensation until his death in July 1972 at the age of 90, when he left a fortune of more than $1billion, the equivalent of £400million at the time.
‘For many leading industrial figures close to the Nazi regime, Europe became a cover for pursuing German national interests after the defeat of Hitler,’ says historian Dr Michael Pinto-Duschinsky, an adviser to Jewish former slave labourers.
‘The continuity of the economy of Germany and the economies of post-war Europe is striking. Some of the leading figures in the Nazi economy became leading builders of the European Union.’
Numerous household names had exploited slave and forced labourers including BMW, Siemens and Volkswagen, which produced munitions and the V1 rocket.
Slave labour was an integral part of the Nazi war machine. Many concentration camps were attached to dedicated factories where company officials worked hand-in-hand with the SS officers overseeing the camps.
Like Krupp and Flick, Hermann Abs, post-war Germany’s most powerful banker, had prospered in the Third Reich. Dapper, elegant and diplomatic, Abs joined the board of Deutsche Bank, Germany’s biggest bank, in 1937. As the Nazi empire expanded, Deutsche Bank enthusiastically ‘Aryanised’ Austrian and Czechoslovak banks that were owned by Jews.
By 1942, Abs held 40 directorships, a quarter of which were in countries occupied by the Nazis. Many of these Aryanised companies used slave labour and by 1943 Deutsche Bank’s wealth had quadrupled.
Abs also sat on the supervisory board of I.G. Farben, as Deutsche Bank’s representative. I.G. Farben was one of Nazi Germany’s most powerful companies, formed out of a union of BASF, Bayer, Hoechst and subsidiaries in the Twenties.
It was so deeply entwined with the SS and the Nazis that it ran its own slave labour camp at Auschwitz, known as Auschwitz III, where tens of thousands of Jews and other prisoners died producing artificial rubber.
When they could work no longer, or were verbraucht (used up) in the Nazis’ chilling term, they were moved to Birkenau. There they were gassed using Zyklon B, the patent for which was owned by I.G. Farben.
But like all good businessmen, I.G. Farben’s bosses hedged their bets.
During the war the company had financed Ludwig Erhard’s research. After the war, 24 I.G. Farben executives were indicted for war crimes over Auschwitz III – but only twelve of the 24 were found guilty and sentenced to prison terms ranging from one-and-a-half to eight years. I.G. Farben got away with mass murder.
Abs was one of the most important figures in Germany’s post-war reconstruction. It was largely thanks to him that, just as the Red House Report exhorted, a ‘strong German empire’ was indeed rebuilt, one which formed the basis of today’s European Union.
Abs was put in charge of allocating Marshall Aid – reconstruction funds – to German industry. By 1948 he was effectively managing Germany’s economic recovery.
Crucially, Abs was also a member of the European League for Economic Co-operation, an elite intellectual pressure group set up in 1946. The league was dedicated to the establishment of a common market, the precursor of the European Union.
Its members included industrialists and financiers and it developed policies that are strikingly familiar today – on monetary integration and common transport, energy and welfare systems.
When Konrad Adenauer, the first Chancellor of West Germany, took power in 1949, Abs was his most important financial adviser.
Behind the scenes Abs was working hard for Deutsche Bank to be allowed to reconstitute itself after decentralisation. In 1957 he succeeded and he returned to his former employer.
That same year the six members of the ECSC signed the Treaty of Rome, which set up the European Economic Community. The treaty further liberalised trade and established increasingly powerful supranational institutions including the European Parliament and European Commission.
Like Abs, Ludwig Erhard flourished in post-war Germany. Adenauer made Erhard Germany’s first post-war economics minister. In 1963 Erhard succeeded Adenauer as Chancellor for three years.
But the German economic miracle – so vital to the idea of a new Europe – was built on mass murder. The number of slave and forced labourers who died while employed by German companies in the Nazi era was 2,700,000.
Some sporadic compensation payments were made but German industry agreed a conclusive, global settlement only in 2000, with a £3billion compensation fund. There was no admission of legal liability and the individual compensation was paltry.
A slave labourer would receive 15,000 Deutschmarks (about £5,000), a forced labourer 5,000 (about £1,600). Any claimant accepting the deal had to undertake not to launch any further legal action.
To put this sum of money into perspective, in 2001 Volkswagen alone made profits of £1.8billion.
Next month, 27 European Union member states vote in the biggest transnational election in history. Europe now enjoys peace and stability. Germany is a democracy, once again home to a substantial Jewish community. The Holocaust is seared into national memory.
But the Red House Report is a bridge from a sunny present to a dark past. Joseph Goebbels, Hitler’s propaganda chief, once said: ‘In 50 years’ time nobody will think of nation states.’
For now, the nation state endures. But these three typewritten pages are a reminder that today’s drive towards a European federal state is inexorably tangled up with the plans of the SS and German industrialists for a Fourth Reich – an economic rather than military imperium.
• The Budapest Protocol, Adam LeBor’s thriller inspired by the Red House Report, is published by Reportage Press.
Read more: http://www.dailymail.co.uk/news/article-1179902/Revealed-The-secret-report-shows-Nazis-planned-Fourth-Reich–EU.html#ixzz2Rpmv9piD
http://harrytsopanos.blogspot.com/2013/04/revealed-secret-report-that-shows-how.html#ixzz2RqGZoNbf






Πηγή

«Ψηφίστε μας για να γεμίσουμε την Ελλάδα με αλβανικά σχολεία» - BINTEO



«Ψηφίστε μας για να γεμίσουμε την Ελλάδα με αλβανικά σχολεία» έτσι μεταφράζονται τα όσα είπε ο πρόεδρος του LSI Ιλίρ Μέτα σε προεκλογική συγκέντρωση που είχε την Κυριακή με υποστηρικτές του σε...

πολυτελή αίθουσα του Μέγαρου Μουσικής στην Αθήνα.

Στην ομιλία του ο πρόεδρος του LSI τόνισε πολλές φορές πως «το κόμμα του δίνει ιδιαίτερη προσοχή στους αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα» και πως «οι αγώνες που έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια για τους μετανάστες θα συνεχίσουν και την επόμενη τετραετία με επίκεντρο πάντα τα δικαιώματα των αλβανών μεταναστών που βρίσκονται κυρίως στην Ελλάδα».

«Το LSI εφόσον θα συμμετάσχει στην επόμενη κυβέρνηση της χώρας, θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα εργασιακά δικαιώματα των Αλβανών μεταναστών. Θα δημιουργήσει ειδικό κονδύλιο από τον αλβανική κυβέρνηση για να χρηματοδοτούνται και να λειτουργούν κανονικά τα Αλβανικά σχολεία στην Ελλάδα» τόνισε ο Μέτα.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του κάλεσε τους αλβανούς μετανάστες στις εκλογές τις 23ης Ιουνίου να ψηφίσουν για το Ευρωπαϊκό μέλλον της Αλβανίας καθώς μόνο μια αλλαγή θα καταφέρει να βγάλει την χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.

Στην εκδήλωση τον Μέτα συνόδευαν οι υποψήφιοι βουλευτές  Pirro Kapurani (Κορυτσά) και Βαγγέλης Τάβος (Αργυρόκαστρο), ενώ παρευρέθη και ο δήμαρχος Καισαριανής Αντώνης Καμπάκας.

Αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός πως όταν ακούστηκαν οι εθνικοί ύμνοι, ο Μέτα έψελνε με πάθος τον εθνικό ύμνο της Αλβανίας ενώ ο Τάβος δεν ψέλλισε ούτε συλλαβή από τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας!

Ερωτήματα δημιουργεί πάντως η διεξαγωγή της προεκλογικής συγκέντρωσης του LSI σε πολυτελή αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής καθώς το κόστος είναι τεράστιο για τα οικονομικά δεδομένα των αλβανικών κομμάτων.

Υπενθυμίζουμε πως πρόσφατα το όνομα του Ιλίρ Μέτα είχε εμπλακεί σε οικονομικά σκάνδαλα εκατομμυρίων.

Αχαϊκή: Συνεχίζει τα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας



Φιλικό παιχνίδι με την Aναγέννηση Πατρών έδωσε σήμερα το απόγευμα η Αχαϊκή στις 5.15μ.μ. στο Δημοτικό Στάδιο της Κάτω Αχαϊας με τις δυο ομάδες να έχουν τη δυνατότητα να συναντηθούν σε ένα αρκετά ενδιαφέρον φιλικό παιχνίδι.
Ο τεχνικός των «κιτρινόμαυρων», Γιάννης Ζερδεβάς έδωσε χρόνο συμμετοχής σε όλους τους ποδοσφαιριστές, ενώ έγιναν και κάποιες δοκιμές νεαρών ποδοσφαιριστών από την ευρύτερη περιοχή.
Για την ομάδα του Φίλιππου Σχοινά ήταν μιας πρώτης
τάξεως ευκαιρία να διατηρηθεί (όσο αυτό είναι δυνατόν φυσικά) σε καλά αγωνιστικά επίπεδα, ενόψει των αγώνων μπαράζ που ακολουθούν.
Αύριο, η Αχαϊκή έχει προγραμματίσει να δώσει νέο φιλικό με το Βουπράσιο.

Για κάθε 10 παπάδες που βγαίνουν στην σύνταξη θα προσλμβάνεται ένας, αλλά δίνουμε 4.500.000 ευρώ για ιεροδιδασκάλους του…Κορανίου!



ierarxia 533 355


ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΟΡΦΑΝΕΣ ΑΠΟ ΠΑΠΑΔΕΣ! ΠΑΝΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΛΟΥΚΕΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!
Ο Κίσσινγερ είχε πει "χυπήστε τους Έλληνες, στη γλώσσα, στην παιδεία, τον πολιτσμό και τη θρησκεία τους'!
Αυτό κάνει η νέα τάξη πραγμάτων με τους ντόπιους δοσιλόγους.Αφού εξαθλίωσε τον κόσμο, ξεδοντιάζει την παιδεία και τον πολιτισμό, αποφλοιώνει την εθνική άμυνα της χώρας, τώρα ετοιμάζεται να αδειάσεις τις εκκλησίες από τους ιερείς!

Η μηδενική αντίδραση του κόσμου (χθες 400 νοματαίοι ήταν όλοι κι όλοι στο Σύνταγγμα την ώρα που ψηφιζόταν το Πολυνομοσχέδιο) ανοίγει το πράσινο για να επισπεύσουν την αποδόμηση και της Ορθοδοξίας.
Ετοιμάζονται λοιπόν να φέρουν νομοσχέδιο το οποίο θα ξεπερνά ακόμη και αυτό για τους δημοσίους υπαλλήλους. Για κάθε 10 ιερείς που συνταξιοδοτούνται θα προσλαμβάνεται ένας και μόνον ιερέας.
Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Οι εκκλησιές θα αδειάσουν από ιερείς. Ο παπάς με τον οποίο προρεύτηκε επί 2000 χρόνια η Ορθοδοξία, σε λίγα χρόνια θα πάψει να υφίσταται.
Οι ιερείς που ενέπνεαν τους πιστούς και συνέγειραν το πλήθος, θα αποτελούν μουσειακό είδος εφόσον ο λαός αφήσει να υλοποιηθούν τα σχέδια της νέας τάξης πραγμάτων.
Η Ορθοδοξία πλέον είναι αυτή που θα δεχτεί ολομέτωπη επίθεση. 'Ηδη ο σταυρός από την ελληνική σημαία αρχίζει να φεύγει. Κάποιες παρελάσεις κατά την 25η Μαρτίου διεξήχθησαν με δήμους σημαιοστολιμένους, χωρίς τον σταυρό στα αναρτημένα σημαιάκια.
Το μάθημα των Θρησκευτικών βαίνει ολοταχώς προς κατάργηση και μετατρέπεται σε θρησκειολογεία.
Τώρα πλέον οι παγκοσμιοποιητές βάλουν ευθέως κατά της της Εκκλησίας και των ιερέων. Ετοιμάζονται να φέρουν νομοσχέδιο το οποίο θα προβλέπει την πρόσληψη ενός ιερέα μόνον εφόσον συνταξιοδοτηθούν 10 ιερείς!
Καταλαβαίνετε τι πρόκειται να γίνει! Θα αδειάσουν οι εκκλησίες από παπάδες. Δεν θα υπάρχουν ιερείς να κάνουν Λειτουργία και τα Μυστήρια για τους χριστιανούς!
Τι θα κάνει η ιεραρχία της Εκκλησίας; Πώς θα αντιδράσει σε αυτό το ενεχόμενο που θα γίνει σύντομα πραγματικότητα;
Μήπως εκμεταλλεύονται το γεγονός της αφωνίας του Μακαριώτατου Ιερώνυμου;
indobserver.blogspot.gr

Λεφτά Υπάρχουν: 4.500.000 ευρώ για ιεροδιδασκάλους του…Κορανίου!!!
Στην πρόσληψη ιεροδιδασκάλων ισλαμικής θρησκείας, με συμβάσεις εννέα μηνών, αποφάσισε να προχωρήσει η κυβέρνηση με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Παιδείας. Η μισθοδοσία πρόκειται να αγγίξει το 1.130.000 ευρώ σύμφωνα με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ενώ του χρόνου αναμένεται να προσληφθούν 240 ιεροδιδάσκαλοι ισλαμικής θρησκείας με κόστος 3,5 εκατομμύρια ευρώ.
εγκληματικότητα

ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΚΙΚΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ




ΦΙΛΕ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΗΛ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 6972575000

Η ΚΙΚΗ ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΕΡΕΣ ΔΙΝΗ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟ ΠΑΙΔΟΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΖΩΗ

ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ

ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΚΙΚΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΕΛΑ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΕΙΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΛΟ ΤΡΟΠΟ ΠΡΩΤΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΤΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΩΝ

ΦΙΛΕ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Τον νου σας … ρεμάλιααααα...παρελαύνει η "Hefazate Islam Bangladesh"¨




Με πρόσχημα το έγκλημα κατά των εργατών στην Μανωλάδα, στην πορεία αλληλεγγύης που ακολουθησε, πρωτοστάτησε ακραία ισλαμιστική οργάνωση γνωστή για τις θηριωδίες που έχει διαπράξει στο Μπανγκλαντές κατά "απίστων"!
Πρόκειται για την οργάνωση "Hefazate Islam Bangladesh"¨ που όπως μας ενημέρωνε το πανώ στην κεφαλή της πορείας, έχει πλέον και ελληνικό βραχίονα.
Η οργάνωση αυτή συγκλόνισε την διεθνή κοινή γνώμη πριν από λίγες εβδομάδες, όταν χιλιάδες μέλη της βγήκαν στους δρόμους του Μπανγκλαντες και αξίωναν την δολοφονία Bloggers που αντιδρούσαν στην επιβολή του σκοταδισμού στην χώρα. Ένας από αυτούς μάλιστα, ο 26χρονος Ahmed Rajib Haider δολοφονήθηκε με φρικτό τρόπο έξω από το σπίτι του.
Μία ματιά στην ιστοσελίδα της συγκεκριμένης οργάνωσης προκαλεί φρίκη αφού δεν κρύβουν τις προθέσεις τους για την δημιουργία "παγκόσμιου χαλιφάτου", για το "έθνος του Ισλάμ" και την παγκόσμια κυριαρχία.
Δυστυχώς δεν μένουν μόνο στα λόγια αφού στο Μπανγκλαντές δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν καταστρέψει λατρευτικούς τόπους, αγάλματα αλλά έχουν επιτεθεί και σε πιστούς άλλων δογμάτων.
Όσο για την ευαισθησία για τα δικαιώματα των εργατών, μόνο υποκριτική μπορεί να χαρακτηριστεί. Στην Ελλάδα, τελικά "καταφέραμε" να ανθίσουν οι μουσουλμανικές οργανώσεις. Ιδού ποιες δίνουν οι υπηρεσίες ασφαλείας ως ενεργές αυτή την στιγμή:
>Al Salam τζαμί, Γαλαξία 9, Νέος Κόσμος.
>Μουσουλμανική Ένωση Ελλάδος, Γαλαξία 9 Νέος Κόσμος, ιδρύθηκε το 2003, Τηλ. 6972838164, Φαξ 2109216639
>Η «Muslim Association of Greece», διατηρεί σελίδα και στο Facebook.
>Έλληνο-Αραβικό μορφωτικό κέντρο (Arab-Hellenic center for culture & civilization member of Federation of Islamic Organization in Europe),Κύπρου 2 Μοσχάτοhttp://www.islam.gr/cgi-bin/pages/index.pl?arlang=Greekτηλ. 2106910492, ε-mail: ahcccgr@yahoo.com
>Al Farouk τζαμί, Ζαγορίων 40, Αθήνα, Τηλ. 2106910460, www.ahccc.gr
>Αl-Andalus τζαμί, Φίλωνος 98, Πειραιάς, Τηλ. 6972008214, E mail:naim_elghandour@yahoo.gr, ιδρύθηκε το 1981
>Greeks Rethink, E mail: info@greeksrethink.com (Ανενεργή προς το παρόν ομάδα απευθυνόμενη σε προσήλυτους στο Ισλάμ).
Το Μπανγκλαντες θεωρείται βασίλειο της παιδικής δουλείας ενώ τα εργατικά ατυχήματα με χιλιάδες νεκρούς είναι πλέον είδηση που δεν συγκινεί κανέναν. Πρόσφατα κατέρρευσε εργοστάσιο με τους νεκρούς εργάτες (γυναίκες και ανήλικους στην πλειοψηφία τους) να ξεπερνούν τους 350.
Οι "προοδευτικοί" τι έχουν να πουν για όλα αυτά; Καλό θα είναι να ενημερωθούν λίγο καλύτερα για το ποιοί μαζεύονται στην χώρα αυτή με την δική τους ανοχή.




Πηγή

Ποια πασίγνωστη ελληνική εταιρεία έδωσε αυξήσεις και έκανε προσλήψεις;



Ηιστορική εταιρεία εδώ και 91 χρόνια γλυκαίνει τους Έλληνες με τα διάσημα μπισκότα της και παρά τη οικονομική κρίση γλυκαίνει και τους εργαζόμενους που απασχολεί καθώς όχι μόνο δεν έκανε περικοπές μισθών και απολύσεις αλλά έδωσε αυξήσεις και προχώρησε σε προσλήψεις. Πρόκεται για την εταιρεία Παπαδοπούλου η οποία λειτουργεί από το 1922.

Η άλλη Ελλάδα, εκείνη που εργάζεται σκληρά και προκόβει αποτελεί για όλους μας αχτίδα φωτός μέσα στη θύελλα της οικονομικής κρίσης. Παρά το δύσκολο περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στην αγορά υπάρχουν εταιρείες που επιμένουν...ελληνικά. 

Μία από αυτές, είναι η εταιρεία Παπαδοπούλου η οποία όχι μόνο δεν έκοψε τους μισθούς των 1200 εργαζομένων  αλλά έκανε και αυξήσεις με μπόνους προς τους υπαλλήλους που πιάνουν τους στόχους τους, ενώ προχώρησε και σε προσλήψεις. Είναι χαρακτηριστικό οτι πριν λίγο καιρό προσελήφθησαν 55 εργαζόμενοι εκ των οποίων οι 38 ήταν ανειδίκευτο προσωπικό. 

"Είναι ο τρόπος μας να στηρίξουμε τη χώρα μας και να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους υπαλλήλους μας" λέει στο Νewsit υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας Ε.Ι.Παπαδοπούλου ΑΕ. 


Η διάσημη εταιρεία στο χώρο της μπισκοτοποιίας και των αρτοσκευασμάτων διαθέτει 4 εργοστάσια σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο και Οινόφυτα, καθώς και μία κεντρική αποθήκη έτοιμων προϊόντων στην περιοχή της Μάνδρας, που είναι πιστοποιημένα και λειτουργούν κατά τα διεθνή πρότυπα διαχείρισης ποιότητας και ασφαλείας τροφίμων 

Τα προϊόντα Παπαδοπούλου τα οποία μετρούν δεκάδες βραβεύσεις σε ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις δεν είναι διάσημα μόνο στην ελληνική αγορά αλλά ταξιδεύoυν σε περισσότερες από 40 χώρες και στις 5 ηπείρους, με αιχμή του δόρατος το Caprice και με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, περιλαμβανομένης και της Κύπρου, να αποτελούν στρατηγική προτεραιότητα ανάπτυξης.


Πηγή 

ΚΑΙ ΕΤΣΙ .


ΚΑΙ ΕΤΣΙ .


ΣΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΟΝΩΝΕΣΤΕ – ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΔΕ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ – ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ



28 Απριλίου 2013
by ΜπαρμπαΝίκος Αρβανίτης

ΕΡΗΜΟΣ ΣΑΜΑΡΑ  === Θα πέσει σύντομα η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη; Το ερώτημα αυτό έρχεται και επανέρχεται διαρκώς…

  === του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ
  === Στις συζητήσεις μάλιστα, το θέμα αυτό τίθεται με διαρκώς οξύτερο τρόπο, όσο πιο αναιμική γίνεται η δράση του μαζικού κινήματος και όσο μεγαλώνει η απόγνωση του λαού από την ασκούμενη πολιτική.
  === Στο πλαίσιο αυτό υπερδιογκώνεται κάθε εσωτερική διαφωνία στους κόλπους της κυβέρνησης και επιχειρείται να αναχθεί σε παράγοντα καταλυτικών δήθεν εξελίξεων, παρόλο που έχει ήδη αποδειχθεί πάμπολλες φορές ότι κανένας από τους τρεις «Τσολάκογλου» πολιτικούς αρχηγούς δεν αντιστέκεται στην παραμικρή εντολή της τρόικας των επικυρίαρχων της ΕΕ και του ΔΝΤ.
  === Η απάντηση είναι κατηγορηματική: Όχι, η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ αποκλείεται να πέσει από μόνη της! Αν δεν αναπτυχθεί ένα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα για να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής της, η κυβέρνηση αυτή θα βγάλει …τετραετία! Οι λόγοι είναι απλούστατοι. Πρώτον, τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης έχουν πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι στις εκλογές τελειώνει οριστικά και αμετάκλητα η πολιτική καριέρα των δύο τελευταίων, αλλά πιθανότατα και του Σαμαρά.
  === Σχηματικά μιλώντας, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο κόμμα, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης θα καθαιρεθούν την ίδια τη νύχτα των εκλογών προκειμένου τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ (αν τελικά κατορθώσει να μπει στη Βουλή, πράγμα που δεν είναι αδύνατο για την «Αριστερά της προσκολλήσεως») να ετοιμαστούν να προσκολληθούν πολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ για να του δώσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και ο ηττημένος και ατιμασμένος Σαμαράς όμως θα είναι πλέον άχρηστος για τη Δεξιά και πρωτίστως για την αστική τάξη, οπότε και θα πεταχτεί πιθανότατα αμέσως στη χωματερή πολιτικών. Τρελοί είναι επομένως ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης να ρίξουν την κυβέρνηση τους και να αυτοκτονήσουν πολιτικά;
  === Ο δεύτερος λόγος που αυτή η κυβέρνηση δεν θα καταρρεύσει οικειοθελώς είναι ο αυτοεγκλωβισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πολιτικό αδιέξοδο που τείνει να τον εξουδετερώσει ως απειλή για το σύστημα, χωρίς ταυτόχρονα να έχει ακόμη αποσπάσει την εμπιστοσύνη της αστικής τάξης, ώστε να γίνει αποδεκτός ο ΣΥΡΙΖΑ ως εναλλακτική επιλογή του συστήματος για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε την πολιτική ευφυία να εκφράσει την οργή αλλά και τη ριζοσπαστικοποίηση του λαού οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% του Οκτωβρίου του 2009 στο 26,9% του Ιουνίου του 2012. Από εκεί και πέρα όμως, είχε την υπεροπτική αφέλεια να νομίσει ότι έχει «δεμένο» αυτό το ποσοστό των αριστερών και των ριζοσπαστικοποιημένων ψηφοφόρων και να επικεντρώσει τις προσπάθειες του στο να πείσει την αστική τάξη ότι δεν είναι επικίνδυνος για τα συμφέροντα της, ώστε να υποστηριχθεί ή έστω να γίνει ανεκτή από τους αστούς η πρωθυπουργοποίησή του.
  === Η τακτική αυτή απέτυχε παταγωδώς. Ανέκοψε σχεδόν πλήρως την ανοδική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τον απέκοψε από τις λαϊκές μάζες που ριζοσπαστικοποιούνται. Έτσι όμως κατέστησε τον Αλέξη Τσίπρα πολύ λιγότερο «απειλητικό» για την αστική τάξη, η οποία πλέον σαφώς και πιέζεται αντικειμενικά λιγότερο από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες για να έρθει σε συμβιβασμό μαζί του. Τον βλέπει έτσι περισσότερο ως ικέτη που εκλιπαρεί την έγκριση της παρά ως ισχυρό αντίπαλο που επιβάλλει όρους, οπότε συνεχίζει να τον απορρίπτει.
  === Ο τρίτος και σοβαρότερος λόγος που αυτή η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να πέσει από μόνη της είναι το ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ισχυρό κίνημα λαϊκής αντίστασης παρόλα τα δεινά που έχει επισωρεύσει η ολέθρια κυβερνητική πολιτική στα λαϊκά, τα μεσαία, ακόμη και τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Αυτό δίνει στην αστική τάξη την άνεση να αισθάνεται ότι μπορεί να ρυθμίζει την κατάσταση με βάση τα δικά της συμφέροντα και μόνο, αδιαφορώντας για το λαϊκό παράγοντα. Έτσι όμως μόνο κακές ή χειρότερες λύσεις για τα συμφέροντα των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων μπορούν να δοθούν.
  === Επιπροσθέτως, το μόνο που μπορεί να προβλεφθεί με απόλυτη βεβαιότητα στην περίπτωση αυτή είναι η περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης των μισθωτών, των νέων, των συνταξιούχων. Επιδείνωση πολύ σοβαρότερη από εκείνη της μείωσης κατά σοβαρό ποσοστό του πλούτου των Ελλήνων αστών και μάλιστα επιδείνωση συνοδευόμενη από δομικές αλλαγές μόνιμων δυσμενών αλλαγών εις βάρος της εργασίας (κατάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος και κατάκτησης του 20ού αιώνα, τραγικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, κτηνώδεις φορολογικές επιβαρύνεις των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων κ.λπ.).
Οι θεσμικές αυτές αλλαγές που προωθεί η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ θα επιτρέψουν στους Έλληνες αστούς να ξαναυξήσουν σταδιακά τον πλούτο τους, ενώ θα συνεχίσουν να ωθούν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους διαρκώς προς τα πίσω, στις δεκαετίες του 1960 και του 1950.
  === Η αστική τάξη της χώρας μας δεν έχει λοιπόν κανένα λόγο να στερηθεί των υπηρεσιών αυτής της εμετικής συγκυβέρνησηςαφήνοντας την να καταρρεύσει. Παράλληλα, έχει ανακτήσει την αυτοπεποίθηση ότι είναι σε θέση να αποτρέψει πλέον την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Αναρτήθηκε από ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ

Τοίχο-τοίχο μη σας πετύχω, λαμόγια!!!!



Στην εκπνοή του Απρίλη με το φρεσκοψηφισμένο πολυνομοσχέδιο και τις διατάξεις-νόμους-απειλές σαν την δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι μου αποφάσισα ΕΓΩ για μένα τα εξής μοναδικά καταπληκτικά ΔΙΚΑ μου βήματα, ενάντια σε όλους αυτούς που πο το 2009 προσπαθούν να με στείλουν στον άλλο κόσμο.

Αποφάσισα να αποχαιρετίσω τον Απρίλη τραγουδώντας στεντόρεια το "Απρίλη μου καλέ" και ταυτόχρονα να υποδεχτώ το Μάη τον μυρωδάτο, αντέχοντας την βλακεία τους, την προδοσία τους την ανευθυνότητα τους, χωρίς να βγω στους δρόμους.Δεν θα φάω άλλα χημικά, αλλά δεν θα ανεχτώ και κανέναν χωροφυλακίσκο να με τρομοκρατεί. Τα.... δικά μας παιδιά διάλεξαν μεριά και δυστυχώς είμαστε απέναντι.

Οχι θα τους περιμένω εδώ, στο σπίτι μου και...
γαία πυρί μυχθήτω! Θα τους περιμένω στη γειτονιά μου, στους δρόμους που μεγάλωσα και ξέρω, με τους δικούς μου γύρω μου έτοιμους να αντιμετωπίσουμε τα κτήνη.

Δεν υπακούω σε κανένα νόμο που ψηφίστηκε από προδότες, πουλημένους ανθέλληνες πολιτικάντηδες, που μόνο μέλημα τους είναι να με  παραδώσουν στους σύγχρονους δουλεμπόρους των Βρυξελλών
.
Νόμος τελικά είναι το δίκιο των τραπεζών, των δανειστών, των εγκάθετων. ΕΓΩ δεν έφαγα, δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα δεν επιβάρυνα τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε για φάρμακα.
Πλήρωνα τα πάντα, φόρους, νοσοκομεία, σχολείο, πανεπιστήμιο, φώτα, νερά τους μισθούς των καρεκλοκένταυρων αλλά ήμουν αόρατος για όλους αυτούς που κυνηγούν τη ζωή μου!
Κάθε επαφή με το δημόσιο τελείωνε με ένα αί σιχτίρ χαρτογιακάδες και πάντα πλήρωνα.Χαρτόσημα, σπατόσημα, τέλη, διόδια, παπαδόσημα παράβολα, φόρο.
Γιατί χρωστάω ρε; 

Δεν χρωστάω σε κανέναν, ίσως λίγο της Μιχαλούς αλλά αυτή είναι καλή κυρία δεν τα θέλει πίσω.

Ετσι λοιπόν αποφάσισα για ΜΕΝΑ πως είναι η ώρα να τους περιμένω. Τα 490 ευρώ με τα οποία κοστολόγησαν τη ζωή μου τους τα χαρίζω, σκλάβος στη χώρα μου δεν γίνομαι.
Επαίτης των αφεντάδων για μισή ζωή δεν θέλω να είμαι .
ΘΕΛΩ τη ζωή μου πίσω και την διεκδικώ, αλίμονο πια σε αυτόν που θα βρεθεί στη ρότα μου, αλίμονο σε αυτόν που θα προσπαθήσει να εφαρμόσει το δίκιο των αφεντάδων.
Δεν είμαστε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, δεν περιμένουμε σωτήρες, θα ζήσουμε για ΜΑΣ χωρίς εσας και επειδή πάντα πληρώνουμε θα πληρώσουμε το τελευταίο τίμημα αλλά για ΜΑΣ.

Από ΛΟΓΙΑ και ΣΚΕΨΕΙΣ