Μέτρα κατάσχεσης μισθών, συντάξεων, καταθέσεων, ενοίκιων!

EΠΙΣΤΟΛΗ-ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 3.000! 

Τα ραβασάκια με την ειδοποίηση για οφειλές στο Δημόσιο άρχισαν να χτυπούν την πόρτα 2.500.000 Ελλήνων.

Οι επιστολές - προειδοποίησεις θα στέλνονται ακόμη και σε όσους χρωστούν στην εφορία κάτω από 3.000 ευρώ! Μάλιστα, μετά τη δεύτερη προειδοποίηση το Δημόσιο μπορεί να κάνει κατασχέσεις!Χαρακτηριστικό είναι ότι πάνω από 35 δισ. ευρώ χρωστάνε μόλις 1.500 "μεγαλοκαρχαρίες" με οφειλές πάνω...

από 1,5 εκατ. ευρώ.

Σγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά στους μικροοφειλέτες του Δημοσίου και οι οποίοι είναι περίπου 2,3 εκατομμύρια με οφειλές το πολύ ως 3.000 ευρώ οι επιστολές ήδη έφτασαν και προς το παρόν περιλαμβάνουν μια ενημέρωση.

Οι οφειλέτες καλούνται απλά να πάνε να τακτοποιήσουν την οφειλή τους, χωρίς να προσδιορίζεται ο χρόνος.

Αυτό για αρχή διότι αν δεν υπάρξει σε εύλογο χρονικό διάστημα ανταπόκριση από τον οφειλέτη θα ακολουθήσει και δεύτερη επιστολή, με τελείως διαφορετικό ύφος και περιεχόμενο.

Στη δεύτερη ειδοποίηση θα αναφέρεται ότι θα ξεκινήσει η διαδικασία της επιβολής μέτρων αναγκαστικής είσπραξης, τα οποία θα προβλέπουν κατασχέσεις εισοδημάτων, καταθέσεων και περιουσιακών στοιχείων!

Εάν και τότε δεν υπάρξει ανταπόκριση τότε οι εφορίες θα προχωρούν άμεσα στις κατασχέσεις!
Εν τω μεταξύ σε με απόφαση του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Μαυραγάνη μειώνεται από τα 5 εκατ. ευρώ στο 1,5 εκατ. ευρώ το όριο των βασικών οφειλών ανά φορολογούμενο προκειμένου να χαρακτηριστούν ως «ιδιαίτερα σημαντικού ύψους» και να ενεργοποιηθούν άμεσα τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης.

Έτσι μπαίνουν , υποτίθεται, σύμφωνα με κυβερνητικούς κύκλους στο "μάτι" της εφορίας περίπου 1.500 φορολογούμενοι με οφειλές άνω του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Μένει βέβαια να εφαρμοσθούν στην προκειμένη περίπτωση οι κατασχέσεις στους "μεγαλοκαρχαριες" πράγμα το οποίο έως σήμερα δεν συμβαίνει και κατά την προσφιλή τακτική οι εισπράξεις ξεκινούν από τα γνωστά, μόνιμα υποζύγια.

Από iskra

ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ – ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (με νομική θεώρηση: άλλο νόμος, άλλο διαταγή, και άλλο κλοπή)

ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ – ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
(με νομική θεώρηση: άλλο νόμος, άλλο διαταγή, και άλλο κλοπή)
του Νέστορος Νικηφορίδη


Από την εποχή του Τελώνου και του Φαρισαίου, όταν οι τελώνες άρπαζαν ό,τι ήθελαν, και οι φαρισαίοι δεν ήσαν "σαν αυτούς" αλλά χειρότεροι, αν και φαινομενικά άψογοι, η ανθρωπότητα, προόδευσε κάπως στό θέμα της εισφοράς όλων στον δημόσιο κορβανά. Κάποιοι στην Ευρώπη, όμως, μην μπορώντας να σκεφθούν κατάργηση όλων των φορολογικών παραδείσων διότι δεν τό μπορούν, ούτε ποινικοποίηση της λειτουργίας στην Ευρώπη off shore εταιρειών και θυγατρικών τους, πράγμα που οφείλουν να πράξουν αλλά δεν το θέλουν, σκέφτονται, και ως τελώνες και ως φαρισαίοι! Κατασχέσεις τραπεζικών καταθέσεων για την σωτηρία τραπεζών και υπερχρεωμένων ή μη χωρών!
Ως προς τις μεν τράπεζες, όμως, πρόδηλο δημόσιο και εθνικό συμφέρον επιβάλλει, είτε την εθνικοποίησή τους με χρήματα των φορολογουμένων, είτε την χρεωκοπία τους αλλά με αναζήτηση των κλεμμένων και με ενίσχυση από το κράτος των μικρών και μεσαίων καταθετών. Ως προς δε τις χώρες, αρκεί η έξοδος από το ευρώ και η λήψη ορισμένων οικονομικών μέτρων προστασίας των θιγομένων εθνικών οικονομιών. Ή, ενδέχεται να αρκεί το να κόψει νόμισμα η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και να διοχετεύσει πιό πολύ χρήμα στην αγορά ... (λίγο παραπάνω πληθωρισμός προς αντιμετώπιση της ύφεσης άλλωστε δεν βλάπτει, αντιθέτως...).
Κατάσχεση πάντως περιουσίας σε βάρος των κατόχων αυτής, μόνο υπό συνθήκες πολεμικής καταστροφής και κατοχής ή τυραννίας ή ασιατικής δεσποτείας έχει συμβεί και, ακόμη και ως τοιαύτη, είναι αντίθετη προς όλο τον νομικό πολιτισμό μας.
Σήμερα μάλιστα, η κατάσχεση μέρους ή και σχεδόν όλων των τραπεζικών καταθέσεων, φέρνει στον νου όχι απλώς τυραννία ή ασιατική δεσμοτεία, αλλά κάτι πολύ χειρότερο: Στο ορατό μέλλον, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει ένας κόσμος τεχνολογικής αστυνομεύσεως, στον οποίο θα υπάρχει μόνο, ή σχεδόν μόνο, ηλεκτρονικό χρήμα. Σε έναν τέτοιο κόσμο, η δύναμη αποκοπής οιουδήποτε από την δυνατότητά του να απολαμβάνει τον κόπο του και την περιουσία του, θα ευρίσκεται στα χέρια κάποιων ολίγων στά άδυτα του τραπεζικού συστήματος και, εν τέλει, στην κορυφή ενός άκρως αστυνομευόμενου κράτους. Την ιστορική λοιπόν στιγμή κατά την οποία προβάλλουν τέτοιες φοβερές τεχνολογικές δυνατότητες και τρομο-κρατικές όσο και τρομολαγνικές πολιτικο-οικονομικές προοπτικές, το να προωθείται κατάσχεση των τραπεζικών καταθέσεων στην Ευρώπη ή στην Βόρειο Αμερική, τί είναι; α) Είναι αντιστροφή πολιτισμού, β) Είναι πολιτικο-οικονομικό κομβικό σημείο χωρίς επιστροφή, γ) Είναι κατάργηση της εμπιστοσύνης χωρίς γυρισμό, είναι δηλαδή θεσμοθέτηση της προδοσίας της εμπιστοσύνης, και δ) Είναι έγκλημα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ισοδύναμο σε φρίκη με τον ναζισμό.
Με ψυχραιμία ωστόσο ας δούμε τώρα το θέμα και από νομικής απόψεως σε επίπεδο γενικής θεωρίας του δικαίου:
Κατάσχεση λοιπόν περιουσίας, ακίνητης ή κινητής, εν όλω ή εν μέρει, με γενική ρύθμιση στο όνομα δημοσίου συμφέροντος, λόγω εξαιρετικών περιστάσεων ή επειγουσών αναγκών, συνιστά ευθεία παραβίαση των αρχών που απορρέουν τόσο από το Σύνταγμα όσο και από την Ε.Σ.Δ.Α.
Πρώτα από όλα: Διαφέρει ο νόμος από την διαταγή.
Η διαταγή, είτε έχει γενικό είτε έχει ατομικό χαρακτήρα, αποτελεί από τήν φύση της άσκηση διοικήσεως, δηλαδή επιτάσσει ή απαγορεύει συγκεκριμένα κάτι. Η διαταγή αποσκοπεί στην εκτέλεση των εντολών που θεσπίζει αόριστα και γενικά ο νόμος.
Αντίθετα, ο νόμος, στηριζόμενος στην φύση των πραγμάτων, θέτει μόνιμα πλαίσια δράσεως, θεσπίζει ότι κάτι επιτρέπεται ή απαγορεύεται στο διηνεκές, θέτει ή αίρει, υπό προϋποθέσεις, σταθερά όρια καί κατά το μάλλον ή ήττον μόνιμες ἀπαγορεύσεις, τυγχάνει δε εφαρμογής, όχι "εκτελέσεως".
Εφαρμογή του νόμου σημαίνει την υλική πραγματοποίηση όσων εντέλλεται ο νόμος, είτε απ' ευθείας υπό της Διοικήσεως κατόπιν ή και άνευ σχετικών εσωτερικών εντολών από τα προϊστάμενα προς τα κατώτερα όργανα αυτής, είτε υπό των διοικουμένων κατόπιν σχετικών διαταγών προς αυτούς υπό της Διοικήσεως. Προσαρμόζεται δηλαδή ο νόμος, αρμοδίως από τήν Διοίκηση καί πάντα υπό τόν Δικαστικό ἔλεγχο, στά πραγματικά δεδομένα εκάστης περιστάσεως ή και περιπτώσεως.
Οι διαταγές, γενικού ή ατομικού περιεχομένου, προς την Διοίκηση ή τους ιδιώτες, επιτρέπονται εφ' όσον α) η έκδοσή τους προβλέπεται ἀπό προηγούμενο νόμο, ή είναι απολύτως αναγκαίες για την εφαρμογή του, β) αφορούν στην εφαρμογή μέτρων αναγκαίων σέ μία δημοκρατική κοινωνία, γ) τα μέτρα που αυτές επιτάσσουν ή απαγορεύουν είναι πρόσφορα να επιφέρουν τό σκοπούμενο νόμιμο αποτέλεσμα δ) δεν υπερακοντίζουν τήν ἀρχή τῆς ἀναλογικότητας που πρέπει να τηρείται μεταξύ μέσου και ἐπιδιωκομένου νομίμου ἀποτελέσματος, ε) σέβονται με την συγκεκριμένη εφαρμογή τους τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών και τα δικαιώματα του ανθρώπου και στ) δεν παραβιάζουν την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των διοικουμένων.
Διαταγή πού δεν πληροί τις προϋποθέσεις αυτές, είναι είτε αντισυνταγματική είτε παράνομη. Αντίθετα, ο (τυπικός και ουσιαστικός) νόμος, εν όψει της ελευθερίας δράσεως του νομοθέτη - η οποία αναγνωρίζεται σε μία δημοκρατική κοινωνία (democracy) και στα πλαίσια του δημοκρατικού πολιτεύματος (republique) - δεν χρειάζεται να πληροί την ως άνω υπό σημείο άλφα (α) προϋπόθεση. Για να μην είναι όμως αντισυνταγματικός πρέπει να σέβεται τις ως άνω υπό σημεία β, γ, δ και ε προϋποθέσεις, και, στό μέτρο του ανθρωπίνως εφικτού, την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των διοικουμένων (ως άνω υπό σημείο στ προϋπόθεση). Αλλοιώς είναι αντισυνταγματικός.
Σε περιστάσεις τώρα εκτάκτου ανάγκης, και για λόγους δημοσίου συμφέροντος, είναι δυνατόν, ΑΛΛΑ ΥΠΟ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ, να εκδοθούν διαταγές, στα πλαίσια των κειμένων νόμων, που να αποκλίνουν από τους ισχύοντες νόμους όσο γίνεται λιγώτερο καί όσον δικαιολογείται ἀπο το έκτακτον και απρόβλεπτον των περιστάσεων.
Ειδικώτερα, για λόγους δημοσίου συμφέροντος και στον βαθμό που απολύτως απαιτείται από αυτούς, δύναται να παρακαμφθεί ("προδοθεί") η δικαιολογημένη εμπιστοσύνη των διοικουμένων από διάταξη νόμου. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι επιτρέπεται διά του νόμου που αφορά συνθήκες εξαιρετικές ή εξαιρετικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, να παραβιάζονται τα ανωτέρω β, γ, δ και ε σημεία. Δηλαδή, δεν επιτρέπεται να προβλεφθούν ή να ληφθούν μέτρα που δεν είναι αναγκαία σε μία δημοκρατική κοινωνία, ή που δεν είναι πρόσφορα για να επιφέρουν το σκοπούμενο νόμιμο αποτέλεσμα, ή που παραβιάζουν την ἀρχή της αναλογικότητας που πρέπει να τηρείται μεταξύ μέσου και επιδιωκομένου υπό του νόμου αποτελέσματος, ή που η συγκεκριμένη εφαρμογή τους συνεπάγεται παραβίαση σε θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών ή σε δικαιώματα του ανθρώπου.
Ακόμη, σημειωτέον, διαταγή δύναται να προσλάβει το νομικό ένδυμα τυπικού νόμου, στην οποία περίπτωση πρέπει η περιέχουσα διαταγή διάταξη του τυπικού νόμου να πληροί και την ως άνω υπό σημείο άλφα (α) προϋπόθεση, δηλαδή η έκδοσή της να προβλέπεται ἀπό το Σύνταγμα, ή από προηγούμενο εκδοθέντα σε ανύποπτο χρόνο νόμο, ή να είναι αυτή απολύτως αναγκαία για την εφαρμογή τους. Αλλοιώς, ο τυπικός νόμος που περιέχει διαταγή πάσχει αντισυνταγματικότητα συνιστάμενη στην ανάμιξη τού νομοθέτη σε έργα διοικήσεως (εκτελεστικής εξουσίας) κατά παράκαμψη του πλήρους σχετικού (ακυρωτικού εν προκειμένω) δικαστικού ελέγχου.
Υπό το φως όλων των ανωτέρω, είναι βέβαιον ότι: Οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος για την λήψη μέτρων υπό εξαιρετικές ή επείγουσες περιστάσεις, αποτελούν θεσμό του Διοικητικού Δικαίου και δεν επιτρέπουν αποκλίσεις από τις ανωτέρω αρχές διότι αυτές είναι επιπέδου Συνταγματικού δικαίου και συγχρόνως απορρέουν από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.).
Δύναται δε να καμφθούν κατά τι οι ανωτέρω αρχές, μόνον εάν έχει κηρυχθεί "κατάσταση πολιορκίας" τουτέστιν στρατωτικός νόμος σύμφωνα με το Σύνταγμα. Και τούτο όμως, όλως προσωρινώς, χωρίς επιμήκυνση της ισχύος των επειγόντων εξαιρετικών μέτρων πέραν του χρονικού ορίου που προβλέπει το Σύνταγμα για την κατάσταση πολιορκίας, και χωρίς επέλευση των αποτελεσμάτων τους πέραν του μέτρου και του χρόνου που υπαγορεύει η αρχή της αναλογικότητας.
Συνεπώς, κατάσχεση περιουσίας, ακίνητης ή κινητής, εν όλω ή εν μέρει, με γενική ρύθμιση στο όνομα δημοσίου συμφέροντος, λόγω εξαιρετικών περιστάσεων ή επειγουσών αναγκών, και μάλιστα με διαταγή εκπορευόμενη από τον νομοθέτη χωρίς σχετική πρόβλεψη από διάταξη του Συντάγματος ή από άλλον νόμο προηγούμενο σε ανύποπτο χρόνο των εξαιρετικών αυτών περιστάσεων και αναγκών, ή, ακόμη χειρότερα, με διαταγή εκπορευόμενη από τραπεζικά κέντρα του εξωτερικού ή εν γένει από υπερκρατικούς ή ιδιωτικούς, τραπεζικούς ή μη, φορείς, συνιστά ευθεία παραβίαση των ανωτέρω αρχών που απορρέουν τόσο από το Σύνταγμα όσο και από την Ε.Σ.Δ.Α., είτε αυτοτελώς είτε συνδυασμένως ληφθούν υπ'όψιν.
Είναι δε αδιάφορο από νομικής απόψεως τό ειδικότερο νομικό ένδυμα που δύναται να λάβει μία τοιαύτη αντισυνταγματική και παράνομη κατάσχεση, όπως "εισφορά" ή "συνεισφορά" ή "φόρος" ή "παρακράτηση", ή "αποκοπή", ή "χαράτσι", ή "αναγκαία κλοπή" ή "μέτρο αποφυγής χειρότερων δεινών" ή "κούρεμα" ή "κλάδεμα".

Έτσι θα μας πάρουν οι τράπεζες τα σπίτια!

Με ρυθμό γρηγορότερο απ’ όσο κυλούν στην επιφάνεια τα πράγματα, η χώρα ενσωματώνει όλο το θεσμικό οπλοστάσιο με το οποίο ολοκληρώνεται η απόλυτη υπαγωγή της....
στο πανίσχυρο τραπεζικό κεφάλαιο. Το νομοσχέδιο για την κεφαλαιαγορά, που συζητήθηκε και ψηφίστηκε τις δύο 
προηγούμενες μέρες στη Βουλή – σαν να μην μεσολάβησε τίποτε από την ηχηρή απάντηση του κυπριακού Κοινοβουλίου –, δίνει μερικά ακόμα εργαλεία ώστε να συγκεντρωθεί το κεφάλαιο στα χέρια λίγων κραταιών τραπεζών, όπως η γερμανική τράπεζα, και χρηματοοικονομικών κέντρων που αιχμαλωτίζουν με βαριά δεσμά τις μικρές εθνικές κεφαλαιαγορές.

Όλα αυτά υπό το πρόσχημα ότι η κυβέρνηση, όπως δηλώνει υποκριτικά, θέλει να δημιουργήσει νέες πηγές ρευστότητας για τη χρηματοδότηση επενδύσεων σε μια εποχή που το καχεκτικό χρηματιστήριο και οι παραπαίουσες ελληνικές τράπεζες έχουν πάψει προ πολλού να παίζουν αυτόν τον ρόλο.
Στην ουσία το κόλπο προβλέπει τη διαπραγμάτευση τίτλων εκτός χρηματιστηρίου, αλλά και στο εσωτερικό των μεγάλων τραπεζών, οι οποίες χωρίς κανέναν κανόνα διαφάνειας θα μπορούν να διαμορφώνουν κατά τα γούστα τους τις τιμές των μετοχών. Στην περίπτωσή μας, εκτός τούτων, με τη δημιουργία ανώνυμων εταιρειών για επενδύσεις στην ακίνητη περιουσία (ΑΕΕΑΠ) προστίθεται μια ακόμα δυνατότητα για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μέσω του κατ’ ευφημισμόν Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου(ΤΑΙΠΕΔ).

Αρπακτικά
Στην Ελλάδα, μέχρι στιγμής, στον χώρο αυτό δραστηριοποιούνται οι θυγατρικές των τραπεζών, με ξεχωριστή περίπτωση την Eurobank Properties του ομίλου Λάτση, ο οποίος βλέποντας εγκαίρως ότι πάνω από τη χώρα έχει αναρτηθεί ένα τεράστιο πωλητήριο στράφηκε στην αγορά ακινήτων. Υπόψη ότι στην παραπάνω εταιρεία σημαντικό ποσοστό διαθέτει το Fairfax Financial Holdings, ένα κολοσσιαίο διεθνές επενδυτικό κεφάλαιο, το οποίο ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην προσεχή αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής με σκοπό να τη βάλει στο χέρι.
Όπως αναλυτικά παρουσίασε η επιμελής βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη, οι εταιρείες αυτές αποκτούν με το νομοσχέδιο τη δυνατότητα να διευρύνουν το επενδυτικό τους αντικείμενο, πέρα από τα επαγγελματικά ακίνητα στα οποία περιορίζονταν μέχρι σήμερα από το υπάρχον πλαίσιο, σε ξενοδοχειακά συγκροτήματα, τουριστικές κατοικίες, μαρίνες, ενώ αποκτούν και το δικαίωμα αγοράς και διαχείρισης οικιστικών ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων και εξοχικών κατοικιών.
Όπως παρατήρησε η βουλευτής, χωρίς καν να γίνεται νύξη περί δημόσιας περιουσίας, το νομοσχέδιο φωτογραφίζει μεγάλα παραθεριστικά χωριά και εκτάσεις ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, όπως η περιοχή του Ερημίτη στην Κέρκυρα, που περικλείει προστατευόμενη έκταση Natura, η οποία ξεπουλιέται προς 47 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο!...

Ψιλοπράγματα
Τον περασμένο Σεπτέμβριο στη συζήτηση του νομοσχεδίου με τον φιλόδοξο τίτλο «Περιστολή δαπανών του Δημοσίου», ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας διαβεβαίωνε τη Βουλή ότι επείγων στόχος ήταν η εξοικονόμηση 15 εκατ. ευρώ από ετήσια μισθώματα που πληρώνει το κράτος σε ιδιώτες, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν άκρες στο κομματικό σύστημα, για να στεγάζονται υπηρεσίες του. 
Τι έγινε από τότε; Ψιλοπράγματα… Στην πραγματικότητα ελάχιστη ήταν η εξοικονόμηση, τη στιγμή που χιλιάδες δημόσια ακίνητα αραχνιάζουν. Μόνο η Γενική Γραμματεία Παιδείας και Θρησκευμάτων συνεχίζει να πληρώνει 732.000 ευρώ τον χρόνο για ενοίκια. Σε ποιους άραγε;
Στο νομοσχέδιο για την κεφαλαιαγορά, που ψηφίστηκε αναίμακτα χθες, χωρίς να ντρέπονται τα κυβερνητικά συνεταιράκια, η κυβέρνηση προωθεί ένα «μεγαλεπήβολο» σχέδιο με βάση το οποίο 3.200 κρατικά ακίνητα θα περάσουν μέχρι το τέλος του 2013 στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ.
Η αρχή γίνεται με 28 ακίνητα, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται τα κτήρια 12 ΔΟΥ ανά την επικράτεια, τα δύο αρχηγεία της αστυνομίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το υπουργείο Παιδείας, τα γραφεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, τα κτήρια των υπουργείων Πολιτισμού (Μπουμπουλίνας), Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Υγείας, Παιδείας, του Γενικού Χημείου του Κράτους, της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής κ.ά.
Το Δημόσιο θα «ξεφορτωθεί», όπως γίνεται προσπάθεια να πειστεί η κοινή γνώμη, ένα επαχθές βάρος κι όλα θα πάρουν έναν καλύτερο και φωτεινό δρόμο. Ο νέος πρόεδρος του Ταμείου, μάλιστα, μετά την παραίτηση του μοιραίου Τ. Αθανασόπουλου, Σ. Σταυρίδης υποστήριξε χωρίς αιδώ ότι τα χρήματα από την πώληση θα πάνε για μισθούς και συντάξεις καθώς και για να βρούνε δουλειά οι νέοι.

Όλα είναι ψέμα
Όπως και να το δει κανείς, είναι ψέμα. Τα χρήματα από τις πωλήσεις, με βάση ρητή μνημονιακή δέσμευση, είναι υποχρεωτικό εντός δέκα ημερών να κατατίθενται στον Ειδικό Λογαριασμό που έχει ανοιχτεί στην Τράπεζα της Ελλάδος για την αποπληρωμή των δανειστών.
Αντιθέτως, το Δημόσιο στο εξής, με το σύστημα της «πώλησης με επαναμίσθωση», θα πληρώνει ενοίκιο στους ιδιώτες αγοραστές, που εξασφαλίζουν ένα σίγουρο και εγγυημένο εισόδημα ύψους 30 εκατ. ευρώ σε βάθος εικοσαετίας, χωρίς καμία επενδυτική διακινδύνευση και έναντι ελάχιστων υποχρεώσεων, αφού ακόμα και η ασφάλιση όπως και η συντήρηση των κτηρίων θα αναληφθεί από τους Έλληνες φορολογούμενους. Οι όροι είναι αποικιακοί.
Εκτός τούτων, το Δημόσιο έχει δικαίωμα προτίμησης στην επαναγορά αυτών των κτηιρίων, μετά την παρέλευση του χρόνου εκμίσθωσης και, χάρη στο... στουρνάρειο τέχνασμα, θα έχει καταφέρει να πληρώσει μια φορά τους δανειστές κι άλλη μια τους τωρινούς αγοραστές για δικά του ακίνητα που μπορούσε να χρησιμοποιεί δωρεάν.
Υπάρχει τέλος σε τούτον τον κατήφορο; Αν δεν αντιδράσουν οι πολίτες, η απάντηση είναι γνωστή…

Στο στόχαστρο όλη η ιδιωτική ακίνητη περιουσία σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία. Θέλουν να μειώσουν τα ποσοστά ιδιοκατοίκησης.

Οι Γερμανοί ξανάρχονται

Όποιος νομίζει ότι το Βερολίνο έχει χορτάσει από το αίμα της Ελλάδας και της Κύπρου, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσει αυτή την άποψη. Η Γερμανική Ευρώπη είναι αποφασισμένη να βάλει στο χέρι την ακίνητη περιουσία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία.

Η συνταγή πολύ απλή, επιβαρύνουν με δυσανάλογα υψηλούς φόρους την ακίνητη περιουσία για να καταστήσουν δυσβάσταχτη την κατοχή της, να ευτελίσουν την αξία της και να αναγκάσουν τους ιδιοκτήτες να την εκποιήσουν (όσοι μπορούν) σε χαμηλή τιμή.

Παράλληλα, με τον απόλυτο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και την αγορά των ''κόκκινων δανείων'' από δικά τους funds, αρχίζουν να βάζουν μπροστά και το σχέδιο κατασχέσεων. Αποκαλυπτικό των προθέσεων τους μία ,κυριολεκτικά και μεταφορικά, απίστευτη έκθεση της Bundesbank που θεωρεί πλουσιότερους τους Ισπανούς και τους Ιταλούς πολίτες από τους Γερμανούς.

Πως προκύπτει αυτό;

Μα φυσικά με έναν εξαιρετικά ταχυδακτυλουργικό τρόπο υπολογισμού, που περιλαμβάνει υψηλό συντελεστή για όσους έχουν ιδιόκτητα σπίτια.

Οι Γερμανοί θεωρούν ότι το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ισπανία είναι πολύ υψηλό ( 83%), όπως και στην Ιταλία (70%) ενώ στην Ελλάδα από την πρώτη στιγμή τους έκανε μεγάλη εντύπωση το υψηλό ποσοστό ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας.

Στόχος τους είναι να ελέγξουν και να πάρουν στην κατοχή τους ένα μεγάλο αριθμό ακινήτων στη Νότια Ευρώπη, τα οποία θα εκμισθώνονται σε Γερμανούς πολίτες ή πολίτες άλλων χωρών του Βορρά. Αυτό ακριβώς κάνει η έκθεση της Bundesbank, προετοιμάζει το έδαφος για όλα όσα θα ακολουθήσουν και ήδη προετοιμάζονται μεθοδικά.

Πολύ σύντομα θα δημιουργηθούν προβλήματα στις ισπανικές τράπεζες από τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται και από τη φούσκα των ακινήτων και τότε υπάρχει το παράδειγμα της Κύπρου συν τις κατασχέσεις των ακινήτων.

Στην Ελλάδα, οι τράπεζες πωλούν αφειδώς ''κόκκινα'' στεγαστικά δάνεια εδώ και πολύ καιρό σε funds Γερμανικών συμφερόντων, χωρίς κανόνες, χωρίς έλεγχο και χωρίς να ενημερώνεται ο δανειολήπτης. Ο κ. Στουρνάρας και ο κ. Προβόπουλος , έχουν πολιτικές και όχι μόνο ευθύνες για αυτό που γίνεται και θα το βρούμε μπροστά μας.

Πολύ σύντομα, θα πέσει στο τραπέζι και η άρση της απαγόρευσης κατασχέσεων για την πρώτη κατοικία και τότε θα αντιληφθούν όλοι τι συμβαίνει.

www.newsbomb.gr/  

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ ΠΟΥΣΤ@ΡΑΔΕΣ - ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ...

Όποιος νομίζει ότι το Βερολίνο έχει χορτάσει από το αίμα της Ελλάδας και της Κύπρου, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσει αυτή την άποψη.
Η Γερμανική Ευρώπη είναι αποφασισμένη να βάλει στο χέρι την ακίνητη περιουσία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία.
Η συνταγή πολύ απλή, επιβαρύνουν με δυσανάλογα υψηλούς φόρους την ακίνητη περιουσία για να καταστήσουν δυσβάσταχτη την κατοχή της, να ευτελίσουν την αξία της και να αναγκάσουν τους ιδιοκτήτες να...την εκποιήσουν (όσοι μπορούν) σε χαμηλή τιμή.
Παράλληλα, με τον απόλυτο έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και την αγορά των ''κόκκινων δανείων'' από δικά τους funds, αρχίζουν να βάζουν μπροστά και το σχέδιο κατασχέσεων.
Αποκαλυπτικό των προθέσεων τους μία ,κυριολεκτικά και μεταφορικά, απίστευτη έκθεση της Bundesbank που θεωρεί πλουσιότερους τους Ισπανούς και τους Ιταλούς πολίτες από τους Γερμανούς.
Πως προκύπτει αυτό;
Μα φυσικά με έναν εξαιρετικά ταχυδακτυλουργικό τρόπο υπολογισμού, που περιλαμβάνει υψηλό συντελεστή για όσους έχουν ιδιόκτητα σπίτια.
Οι Γερμανοί θεωρούν ότι το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ισπανία είναι πολύ υψηλό ( 83%), όπως και στην Ιταλία (70%) ενώ στην Ελλάδα από την πρώτη στιγμή τους έκανε μεγάλη εντύπωση το υψηλό ποσοστό ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας.
Στόχος τους είναι να ελέγξουν και να πάρουν στην κατοχή τους ένα μεγάλο αριθμό ακινήτων στη Νότια Ευρώπη, τα οποία θα εκμισθώνονται σε Γερμανούς πολίτες ή πολίτες άλλων χωρών του Βορρά.
Αυτό ακριβώς κάνει η έκθεση της Bundesbank, προετοιμάζει το έδαφος για όλα όσα θα ακολουθήσουν και ήδη προετοιμάζονται μεθοδικά.
Πολύ σύντομα θα δημιουργηθούν προβλήματα στις ισπανικές τράπεζες από τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται και από τη φούσκα των ακινήτων και τότε υπάρχει το παράδειγμα της Κύπρου συν τις κατασχέσεις των ακινήτων.
Στην Ελλάδα, οι τράπεζες πωλούν αφειδώς ''κόκκινα'' στεγαστικά δάνεια εδώ και πολύ καιρό σε funds Γερμανικών συμφερόντων, χωρίς κανόνες, χωρίς έλεγχο και χωρίς να ενημερώνεται ο δανειολήπτης. Ο κ.Στουρνάρας και ο κ.Προβόπουλος , έχουν πολιτικές και όχι μόνο ευθύνες για αυτό που γίνεται και θα το βρούμε μπροστά μας.
Πολύ σύντομα, θα πέσει στο τραπέζι και η άρση της απαγόρευσης κατασχέσεων για την πρώτη κατοικία και τότε θα αντιληφθούν όλοι τι συμβαίνει.πηγη