Oι κραυγές των αυτοχείρων και η ανάλγητη πολιτική ηγεσία

                                                                                Αρθρο   Ζήφια Ελευθερίου

                                                              

Για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους, θα καταθέσω τις σκέψεις μου, διότι δεν μπορώ να σιωπήσω και να «πνίξω» τα συναισθήματά μου, που αφορούν τους  κατατρε-γμένους  συνανθρώπους μας, που έχασαν την ζωή τους, βάζοντας στον στόχο, την ίδια  τους την ζωή, εξ αιτίας των  δήμιων αρνησιπάτριδων πολιτικών ταγών της κατοχικής μας πατρίδας.

   Οι δυστυχείς συμπολίτες μας, λόγω  της  οικονομικής αφαίμαξης, η ζωή τους κατέστη ανύπαρκτη, και  μέσα στην ψυχή τους, έχει φωλιάσει η μοναξιά της ερειπωμένης ελπίδας, και  αντικρίζοντας με το θολωμένο τους  βλέμμα, το μουντό χρώμα του δύοντας ηλίου, που απλώθηκε κατάκαρδα σαν καταχνιά στο κοινωνικό στερέωμα,  και βαθιά πληγωμένοι ψυχοσωματικά οι πολίτες του υποζυγίου, δίχως να υπάρχει δυστυχώς δυνατότητα θεραπείας, προκειμένου να απαλλαγούν από τις θλιβερές «εικόνες» της αυτοκαστροφής τους, που  δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο της βαριάς κατάθλιψης και εξάπτοντας την φαντασία τους στην αυτοκαταστροφή, μη βρίσκοντας διεξόδους από το
αδιέξοδο που περιήλθαν, νόσησαν βαρύτατα τoν εγκέφαλό τους και θεώρησαν  ότι μόνη λύση είναι η αυτοκτονία, που θα τους  λύτρωνε από τα δεινά μαρτύρια, που συνετέλεσαν στην περιθωριοποίησή τους, καθότι αισθάνονται ανίκανοι, άβουλοι, άχρηστοι, ανύπαρκτοι...... πλέον για την διαβίωση της προσωπικής τους ύπαρξης και των οικογενειών  τους, με αποτέλεσμα οι αυτοκτονικές τάσεις να αυξάνουν την νοσηρή τους επιθυμία, για  να αποδημήσουν εις Κύριον, προκειμένου να απαλλαγούν από τον ρόγχο της οικονομικής εξαθλίωσης, και  να οδηγηθούν στην θανατηφόρο  αγχόνη, βυθίζοντας στα προσφιλή τους πρόσωπα, στον ψυχοφθόρο  δυσβάστακτο πόνο, και οι ηγήτορες της εθνικής συμφοράς δεν έκαναν ούτε καν τον κόπο, να συμμετάσχουν έστω και νοερά, έστω και  φανταστικά, στην θλίψη, με οποιοδήποτε δυνατό ανθρώπινο τρόπο. 

Τα πολιτικά σούργελα, δυστυχώς δεν μπορούν να καταλάβουν  τον ατελείωτο πόνο των συνανθρώπων μας αυτών,  που έχασαν τα προσφιλή τους πρόσωπα, εξ αιτίας των απονενοημένων διαβημάτων που προέβησαν οι αυτόχειρες,  ταλανίζοντας,  τον  ήδη ψυχοφθόρο εσωτερικό τους κόσμο, που  εξ αιτίας του άθλιου πολιτικού συστήματος, οι ευαίσθητοι συμπολίτες μας, μη αντέχοντας την εξαθλίωση που τους υπεβλήθη δια του οικονομικού απαγχονισμού, προέβησαν στήν τελευταία πράξη της ζωής τους,  στην αυτοχειρία, διότι όταν τους στερούν το δικαίωμα της ύπαρξης τους, τα πειθήνια όργανα της ληστρικής συμμορίας, που δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς αλιγάτορες, καθότι ώρα με την ώρα, μέρα με την μέρα διογκώνονται οι οικονομικές υποχρεώσεις και  μη δυνάμενοι να αντεπεξέλθουν στις παράλογες απαιτήσεις της πολιτικής ληστοσυμμορίας,  δημιουργούν οι εθνοκτόνοι,  ένα είδος ευθανασίας!!!!! 

Η απάνθρωπη και ανεκδιήγητη συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού της ανάλγητης πολιτικής ηγεσίας, δεν έχει όρια στον κοινωνικό περίγυρο, απαξιώνει  τους αυτόχειρας και  τους «κατατάσσει» στην λήθη, σκοπίμως για να  εξασθενίσει  το ανθρω-ποκτόνες γεγονός, προς αποφυγή κατακραυγής της κοινής γνώμης για να  μην δημιουρ-γηθούν δυσάρεστες εξελίξεις, που θα επέφερε, στο άθλιο  πολιτικό σύστημα. 

Απευθύνομαι προς τους  ψυχρούς δολοφόνους, οι οποίοι ασκούν εξουσία, δίχως την θέληση του ελληνικού λαού και διερωτώμαι,  που πιστεύω πως είναι και ερωτήματα των αναγνωστών. 

Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της  διαφθοράς,  σιωπάτε  για τους  συνανθρώπους σας, που  εσείς οι ίδιοι τους σπρώξατε  στην οικονομική αυτοκτονία και τους οδηγήσατε στο πυρ το εξώτερο;

 Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της διαφθοράς,  δεν εκφράσατε για τα απονε-νοημένα διαβήματα τους,  την θλίψη σας έστω και εικονικά, παραμόνο με τις φανφάρες σας και με τις αερολογίες σας, παριστάνετε τους  ηγέτες της Χώρας, που ταπεινώσατε  έναν ολόκληρο λαό με τις προδοτικές σας ενέργειες;

Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της διαφθοράς, δεν διατάξατε καμία δικαστική έρευνα  για τους υπεύθυνους, που επέβαλαν την  θανατική καταδίκη;

Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της διαφθοράς, δεν σκύψατε με στοργή, στα εναπομείναντα μέλη των οικογενειών τους, που έχασαν τα προσφιλή τους πρόσωπα  για να απαλύνετε  την συμφορά, που εσείς τους επιβάλλατε;

Γιατί κύριοι της ρεμούλας  και της διαφθοράς κρύβετε εν γνώσει σας επιμελώς, τα γεγονότα των απονενοημένων διαβημάτων τους και τηρείτε σιγή ιχθύος, σαν να μην συμβαίνει τίποτα;

Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της διαφθοράς, τους έχετε ενοχοποιήσει  και τους καταστήσατε ενόχους για την κατάντια της πατρίδας μας, οι οποίο εσείς είστε οι πρωτεργάτες του σάπιου πολιτικού συστήματος που  «τοποθετήσατε» την «οικονομική» μάσκα του οξυγόνου, με αποτέλεσμα να πνιγούν με το  περιλαίμιο της απελπισίας;

Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της διαφθοράς, δεν φροντίσατε  κατά την παγκόσμια ημέρα (10/9) θλίψεως των αυτοκτονούντων, που είναι πένθιμη παγκόσμια γιορτή,  δεν τελέσατε μνημόσυνα, για τα θύματα που εσείς σύρατε στον ψυχικό και σωματικό θάνατο, καθότι πρόκειται για θύματα οικονομικού πολέμου, τα οποία θύματα έχουν την ίδια αξία με τα θύματα του συμβατικού  πολέμου των κατοχικών δυνάμεων επί  Γερμανικής  Κατοχής;

Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της διαφθοράς, δεν κάνατε  καμία «εκστρατεία» ενημέρωσης από τα μέσα μαζικής καταστροφής, ενημέρωσης ήθελα να πω,  που τα διαφεντεύετε,  για τις αυτοκτονίες, για την μάστιγα, αυτή  που τείνει να γίνει εφιάλτης;

Γιατί κύριοι της ρεμούλας και της διαφθοράς, δεν  φροντίζετε να στηρίξετε ηθικοψυχικά τους συμπολίτες μας, διότι  ποιός ξέρει  και αυτή την στιγμή  και κάθε στιγμή που περνάει, πόσοι δυστυχώς συνάθρωποι μας, έχουν επιλέξει την διαδικασία της αυτοχειρίας  που εσείς  καθημερινά τους ωθείτε προς την καταστροφή;

Γιατί κύριοι  της ρεμούλας και της διαφθοράς κλέψατε τα όνειρα και διαλύσατε τις ελπίδες της νεολαίας μας, συνθλίβοντάς τες, μες στις μυλόπετρες της πολιτικής του ολέθρου ,την οποία, πολιτική δια των εξαπατήσεων και των  εικονικών σας εκφράσεων, την αναγάγατε σε κερδοφόρο  επάγγελμα; 

Τα γιατί.........  κύριοι της ρεμούλας  και της διαφθοράς είναι παρά  πολλά!!!

Η μοναδική εξήγηση είναι ότι, αισθάνεστε, κρυφίως , ένοχοι   και δεν τολμάτε να κοινωνικοποιήσετε τις αθλιότητες σας, διότι αντιλαμβάνεστε  ότι θα επιβαρύνετε  την πολιτική σας άθλια επαγγελματική σταδιοδρομία. 

Ομιλίες επί των ομιλιών των πολιτικών ταγών της  πολιτικής εξουσίας, φαγοπότια αμέτρητα, και δεν ανέφεραν, οι πολιτικάντηδες της συμφοράς, για την θανατική καταδίκη που υπέβαλαν, δια των επαίσχυντων πράξεων τους, τα πολιτικά τσογλάνια, εφαρμόζοντας την μέθοδο του οικονομικού απαγχονισμού στους συνανθρώπους μας .

Διερωτώμαι, αν οι πολιτικοί ολετήρες, βίωναν αυτήν την ανθρωποκτόνο  συμπε-ριφορά στα μέλη τους, οι οικείοι τους, πως θα αισθανόντουσαν, πως θα συμπερι-φερόντουσαν, πως θα αντιδρούσαν!!!

Τι τους ενδιαφέρει, κάνουν τους κουφούς , τους ανίδεους, τους  αδιάφορους, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, μάλιστα απ ότι διαφαίνεται από τα έγκατα της ψυχής τους, οι λεγόμενοι κύριοι της συμφοράς και της αλαζονείας, μπορεί να αισθάνονται και ικανοποίηση,  για τον  απλούστατο λόγο ότι τα θέματα τις κοινωνικής έκρηξης δεν τους  αγγίζουν!!! Αρκεί να διασφαλισθεί η αμαρτωλή τους  ύπαρξη με οποιοδήποτε οικονομικό μέσο!!!

Δυστυχώς, νοερά, όσο μου το επιτρέπει η κρίσή μου και ο εσωτερικός μου κόσμος, σκέφτομαι τις τελευταίες στιγμές αυτών των συναθρώπων μας, οι οποίοι δεν άντεξαν τον εξευτελισμό που τους επέβαλε η  πολιτική εγκληματική οργάνωση  των  πολιτικών διεφθαρμένων  αποκομμάτων, με αποτέλεσμα να βάλουν, δίχως την δική τους θέληση, τέλος στο πολιτικοκοινωνικό θέατρο του παραλόγου που διαβιούσαν.

Οι συνάνθρωποι μας αυτοί, οι οποίοι υπήρξαν καθόλη την ζωή τους, έντιμοι, νοικοκυραίοι , αξιοπρεπείς, κύριοι, (με Κ κεφαλαίο) δεν άντεξαν τον διασυρμό που τους επέβαλαν οι πολιτικοί κανίβαλοι,  με αποτέλεσμα, αφού τα όνειρα κατεδαφίσθηκαν, αφού η ζωή τους υπήρξε κόλαση, θεώρησαν  να θέσουν τέρμα στην ζωή τους «εντίμως», αδιαφορώντας για τους οικείους  τους, τον πόνο που θα  μετέδιδαν, προκειμένου να διαφύγουν από τον εσαεί διασυρμό, του κοινωνικού τους περιβάλλοντος !

Γι αυτούς λοιπόν τους  συναθρώπους μας , για την  εντιμότητά τους και γενικά για την ανθρώπινη συγκρότησή τους, θα πρέπει να τελείται μνημόσυνο κάθε 10 Σεπτεμβρίου, καθότι  έπεσαν  μαχόμενοι, για να αποφύγουν την ταπείνωσή τους, για να αποφύγουν τον εξευτελισμό τους, για να αποφύγουν τον διασυρμό τους,  από την μη ύπαρξη της οικονομικής τους ανθρώπινης αυτοτέλειας, και ας μην ξεχνάμε ότι οι αυτόχειρες αφού έχασαν τα πάντα, ακόμα και την ελπίδα,....η ζωή τους μετατράπηκε σε ατίμωση και γι αυτό ο βίαιος θάνατος τους,  προήλθε από  καθήκον. 

Ολοι μας, οι τοπικές κοινωνίες, θα πρέπει να τελέσουν μνημόσυνα για τους αυτοχειριασθέντες, και ας αφήσουμε ένα δάκρυ να κυλήσει στις παρειές μας και να πούμε όλοι μαζί αιωνία τους η μνήμη.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Ζήφιας  Ελευθέριος